Kırbaç
bir savaş meydanında
binlerce mermi dolanıyor da
çarpmıyor biri ötekine gibi
avurdumda mahpus binlerce sözcük
nehirden ayıkladığım
çakıl taşlarını koyuyorum alnıma
içimdeki kor ateşi dindirir diye belki
Dalgalar vururken kıyılarıma
Suya anlat dediler. Su kötülükleri götürür, iyilikleri bırakırmış. Deniz'e anlatıyorum, kıyıda çok sözüm birikmiş. Bulutların ardında güneş, ısıtmıyor. Üşüdüğüm halde oturuyorum bu bankta. Sigaramı erken yaktım bugün, iskeleye gidip seni selamlamayı bekleyemedim. Rüyamda gördüm seni, ondandır daha ağırım bugün. Ağrılıyım. Omuzlarıma hasret uyanır uyanmaz çöktü zira. Sadece bir sızlama olmana alışmıştım olur olmaz zamanlarda. En azından bir süre öyleydin.
Altı gemi demir almış. Gözlerim aldanıyor, sanki hiç kıpırdamadan öylece duruyorlar denizin üstünde. Oysa gittikçe uzaklaşıyorlar. Tıpkı senin gibi... Hep aynı yerde durduğunu sanırken, her an silikleşiyorsun, siliniyorsun gözlerimden. Rüyalarımda yüzün kayboluyor, bu garip his, bu yakıcı hasret olmasa sen olduğunu nereden bileceğim?
Hayat ne tuhaf, artık yaşadığım değil sadece bildiğim bir şeysin.
Gelecek değil, geçmişsin.
Bugün bile değilsin.
Suya anlattım ondan mı?
@ozgul_alya
25.01.2024
Gecelerin sürgün edildiği bir yerden sesleniyorum sana duy beni lütfen.
Daha kaç geceler böyle sessiz, böyle sensiz yaşayacağım? Bilmiyor musun ki beni ne çok mahvediyor uzaklığın ne çok bölüyor kalbimi kalbin... Bir gece daha başlıyor. Önümde upuzun yaşayacağım bir gecem, bir karanlığım daha var. Saatlere, saniyelere gireceğin, damarımdaki
Şehirlerin Şarkıları
Hayatımdaki şehirlerin kendilerine ait şarkıları vardır, kendisini şarkılarıyla anımsatan, hatırlatan...
Bazı şarkıların şehirleri vardır ya da bazı şehirlerin şarkıları vardır, tezlerini doğrular, benim şehirlerimin şarkıları da...
Sonra, her bir şarkı, flu bir hayalin içinden sıyrılarak akla çakıldığı anı belli belirsiz kıpırtılarla