Kendini nasıl sevdirdin bana?
Martin güldü. “Bilmem,” dedi. “Sanırım seni severek başardım bunu, çünkü seni o kadar sevdim ki, senin gibi yaşayan, nefes alan bir kadının yüreği şöyle dursun, bu aşkın şiddeti taştan bir kalbi bile eritirdi.”
Ama siz varya, bir bakıma siz
Boşluklara asılı bir istasyon gibisiniz
Biz neyiz, biz neyiz
Dedik ve sustuk
Susmasak bizim olacaktı durmadan kirlendiğimiz.
Ürperen yaralara çıplak
Havaların değmesi
Acır.
Korkunuz nerdeyse
Bir şey söylenecek, bir şey sorulacaktır.
Sekiz sokak önceden sezmeniz
Adımlar yöneldi,
Bir daralış gönlünüzde
Ortalık karardı.
Anla sıkıntımı geç git dost,
Nedendir sorma.
Gür bitkiler altında bir benim için akar
İstemez görsünler saklı su.
Sen benim engelimsin beyaza.
Her seferinde ismin başka.
Ama hiç tadı yok yaşamanın
Tam doğrulurken yeniden
Tarlamı suların basmasa.
Sen benim geçidimsin beyaza.
Nedense bu işe akıl erdiren
Halktan birisi
Yanıma gedi arkası dolu
Güzeli çirkini hepsi
Bense vurdum işi düşünmeye
Hepsine lâf anlattım
Yazdığın masal dediler
Ben de iyi ya masal dedim
Dedim ya inanmadım kendime
Baktım bir yığın insan
Bir telâş gökyüzünde
Kuş kayıp sonsuzluktan