Gerçek bir yaşam öyküsünün ele alındığı kitap. Mısırlı idama mahkum Firdevs.. Ortadoğunun nasıl bir cehennem olduğunu yüzünüze vuran bir kitap maalesef.
Okudum bir çırpıda bitti. İlk olarak nasıl bir coğrafya da yaşıyorsak Müge Anlı’da buna benzer öyküleri sürekli görüyorum dedim. Fakat düşündükçe kitabın ağırlığı nefesinizi kesiyor. İlk olarak
Not: Spoiler içerir
Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun bu romanı için bir kadın kahraman seçip onun duygu durumunu bu denli güzel işlemesine incelemenin en başında değinmek gerek. Reşat Nuri Güntekin'in Çalıkuşu romanında olduğu gibi bir hisse kapıldım.
Hep O Şarkı romanı için mekân olarak İstanbul'un birbirine komşu iki yalısı seçilmiş.
ÇİÇEKLER ŞARKI SÖYLEMEZKEN UYANIR
esintili bir havada , kasımpatı, papatya ve erguvan çiçekleri arasında, oturduğum yerden ayaklanıp ellerimi iki yana açmış, başımı hafifçe geriye yasladıktan sonra gözlerimi kapatmış ve kendimi sadece çiçeklerin o uğultulu şarkısını dinlemeye adamıştım. Şiirin ruhu beni tam o anda yakaladı. Hala bugün gibi hatırladığım o uğultulu şarkıdaki ruh; şiirin ruhu, şairi dürter, kendine çeker, bıçağı saplar. O ruh, birinci hamur masallarda gerçekliği aramak yerine saman sarısından hür bir hayale kavuşmak isteyenlerin, birikimidir.
Benim için ,
En munis hastalığı sürdürmek olmuş artık yaşamak
Gel desen gelemem gerçeklere
Gerçekler , kitabına uydurulunca yalanlarından utanır
Koparamam tanesinin zerresini
Çiçekler şarkı söylemezken uyanır.
ÜŞÜYORUM
…
Karınca ölüleri gibiyim
Yaşadığımı herkes biliyor
Öldüğümün hiç kimse farkında
…
Herkesin bir şekilde hayatına dokunacak yada hissettirecek şiirler ile karşılaştım.Kısacık ama anlamlı bir yolculuk oldu benim için
Yazarımız şiirlerin de bir çok farklı temayı konu almış bunu sevdim bir temada bağlı kalmaktansa böyle daha iyi olmuş.Ayrıca kitabın sonunda bir sözlükte bırakılmış anlamını bilmediğiniz kelimeleri oradan bakabilirsiniz,benim bu detay da çok hoşuma gitti.
Ben şiir severek olarak,şiir okumanın bir tür huzur bulma biçimi olduğunu düşünüyorum bu konuda sizler ne düşünüyorsunuz?
Hayvan çiftliği kitabında gayret, azim, ilim, disiplin ve birlikle medeniyete ulaşmanın herkesçe mümkün olduğunu çarpıcı şekilde okuyoruz. Hayvan olsanız, pisliğine burnunu sokan ve yiyecek arayan domuz bile olsanız böyledir bu...
Tek yapmanız gereken sizin medeniyete ulaşmanıza engel olan efendilerinizi birlik olup tepelemek, bu yolda mesai harcadığınız ve aynı savaşlarda birlikte yara aldığınız savaş arkadaşlarınızı zamanı geldiğinde bir bir tasfiye etmek, kendinizin etrafında bir eşraf sınıfı oluşturmak, kendi güvenliğinizi sağlamak ve dokunulmazlığı erişmek. Bu dokunulmazlığa erişme yolunda, hiç şekilde yalana baş vurmamalı, sistemin üstlerinde kurulu olduğu ve daha da kurulacağı teba sınıfını hoş tutmalı. Doğrular doğru olmaktan çıksa bile, kıvırarak düzeltmesini bilmeli, propaganda mekanızması iyi çalışmalı. Her şey elaltından kanalize edilmeli eşraf sınıfına ve yüce lidere. İleride birlikte şarkı söyleme, eski kahramanları yad etme, sık sık toplanma ve birlik ve beraberlik mesajları vermeye de gerek kalmayacak nasılsa. Propaganda makinesi ile teskin edilen ve güdülen halk, başta korkuyla, zamanla da unutma yoluyla sessizleşecek ve hatta alkış tutacak. Artık o saatten sonra medeniyet doğmuş olacak ve diğer medeniyetlere aynı sofralarda kadeh tokuşturmak mümkün olacak. Medeniyete nasıl gidilir, evreleri nelerdir, neler yapılması gerekir diye merak ediyorsanız bu kitabı mutlaka başucu kitabı yapmalısınız.
Çalışmayı ibadet bilen teba ve hiç yanılmayan liderlere kavuşmanız dileklerimle...
Kitapla kalın...
Romeo ve Juliet’in tragedyası…Shakespeare’a bayılırım zaten. Kitaptan okumak da keyifli ama tabi sahnede izlemek çok daha güzel olurdu..Her şey yerinde güzel. Kitaptan okumayı pek beğenmedim. Sahne ışıkları ile izlenecek bir eser. Ve kavuşamayan aşıklar… Şarkı size armağan…
youtu.be/G0dwjmigI7w
Kıbrıs,dört tarafı acılarla kaplı yara parçası.
Ne kadar çok acı var dünyada ve neredeyse hepsi insan icadı ve hepsini insan yazıyor insan siliyor.Sonra tekrar yazıyor.Tarih tekerrürden ibaretken acılar da kendini tekrar ediyor.İnsanın insana yaptığının kaynağında genelde daha fazlasını kendi payına almak var.
İktidar,daha çoğu,güç uğruna
