Sarmaşık Yılmaz

Dalıp uzaklara, gökyüzünün size ait olmadığını hissettiğinizde, Geceyi bekleyin... Ve her zaman aydınlığın sesini, yüreğinizde hissedin.
Reklam
Baş ağrısı (2)
Şimdi evime girsem bile Biraz sonra çıkabilirim Mademki bu esvaplarla ayakkaplar benim Ve madem ki sokaklar kimsenin değil. ~Orhan Veli Kanık Nisan 1938
Barışçıl Duygular
Dağlar, çocuklar ve hatta ölüm bile yorulduysa şimdi en güzel şiir barıştır.

Reader Follow Recommendations

See All
Hissedilen her şeye cümle kurulamıyor.. ~Paulo Coelho 1983
Bana merhametle baktın. Hâlâ bilmiyorsun. Bak iki bacağım koptu fakat dövüşmek için iki kolum daha var. Aç gözlerini Ayşe, alnındaki kırmızı yarayı kaldır. Yanında yatan şehitten, etrafındaki ölenlerden ben aşağı değilim.
Reklam
Sözler aklımızı kör eder. Bir bilinmezlik içinde kaybolur gideriz...
Çünkü gerçekten önemli olan şeyler hep bizimle kalır. İstemesek bile..
%16 (38/224)
Ateşten Gömlek
Ateşten GömlekHalide Edib Adıvar
8.1/10 · 23.7k reads
Salim’in elini tuttum; çektim, gözünün içine baktım: "Sen bacaklarını kaybetsen, Fatma'n seni daha çok sever mi?" Salim anlamamış gibi gözlerini açtı. Sonra yavaş yavaş gözlerine eski ma’nâsızlığı geldi. "Yavuklunu mu düşünüyon Beyim," dedi. Salim’in ağzını elimle kapadım. Başım düştü.Niçin ruhumun bu ateşten gömleği, sırtımdan canıma geçiyor? Gözümden, dilimden kızıl, yakıcı yenlerini gösteriyor...
Sultanahmet bahçesinin parmaklıklarına dayanmış bir ihtiyar dişsiz, ağzı açık, fersiz gözlerinden, sürülmüş tarla gibi buruşan yanaklarına akan gözyaşlarıyla birlikte bağıra bağıra ağlıyordu. Ayasofya tarafından giren herkes uçan Osmanlı bayraklarını siyah görünce dudaklarından bir feryat, kısılmış bir hıçkırık fırlıyordu. Gözleri sürmeli olduğunu, en boyalı genç kadınlar bile unutmuş, bütün boyaları yanaklarından yaşlarla akıyordu..
Reklam
Anayurt Oteli
Anayurt OteliYusuf Atılgan
6.7/10 · 30.1k reads
Bizim olduğumuz yerde hiç ses yok, belki insan da yok. Galata, Tophane taraflarında bir uğultu duyuyoruz. Hayır, bir şey duymuyoruz. Yalnız benim kalbim pat pat atıyor, yanımdakilerin belki zavallı yaraları sızlıyor, soğuk, hareketsiz gözlerinde bin bir kanlı meydan muharebesinde düşenler uçuyor...
"Ben korktum zannediyorum," dedim. Cemal gülerek, "Ben de," dedi. Ve bunu söylediği için onu daha çok sevdim. Çünkü hayat bana en korkak adamların iddiayla cesaretten bahsedenler olduğunu öğretti.
Özdemir Asaf'ın da dediği gibi;
"Her şeyi zamana bıraktık, zamanımız var mı bilmeden."
70 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.