Bir zamanlar çocuk olduğumu, onu, zamanını ve kokusunu biliyorum. Neler duyduğumu hatırlıyorum. Ezilmiş incir ve ısınmış ot kokusu biraz da beklemiş su ve sanki şurdaki ekmeğin yarısı, bunları alıp çocukluğuma gidebilirim ve yerimi hiç şaşırmadım bulabilirim. Bir oyuk gibi duruyordur eminim. Bir büyük âfete ve devrilen zamana kadar benim çıktığım oyuk olarak kalacak bunu da biliyorum. Ama genç olmaya ait ne bir yerim, ne kokum, ne oyunum var. Gençlik yoksa bu mu demek, yersiz yurtsuz kokusuz bir oyuğa kıvrılamadan çocukluğun yaz güneşi çekilince çöken sis mi demek?
Sayfa 96Kitabı okuyor
“Hiç şaşırmadım!” dedi. “ Kendinizle baş başa kalmamak için bahaneler bulmakta üzerinize yoktur. Çok çalışırsınız, oradan oraya koşturursunuz, tatilde bile bir an boş vaktiniz yoktur. Kendinize bakmaktan ödünüz kopuyor. İçeride görecekleriniz sizi ne kadar da korkutuyor! İnsanlar ömürlerinin her anını şu üç şeyden korkarak geçirirler: Başka insanlar, kendi zihinleri ve ölüm.”
Sayfa 28Kitabı okudu
Azize'ye kötü davranıyordu.
" Elbette hiç şaşırmadım duyduğuma, bu alemde aşk demek, acımasızlık demekti, hoyratlık, kadına şiddet demekti.
KlarnetciKitabı okudu
S e l e n
• adım selen (valla mı)
banada dünyada görebileceğiniz en saçma takma isimleri bulur arkadaslarım: selo, selo bant, sepet, seksek, Hiucuk, Türkleşmiş Rihanna
(Defneye sesleniyorum buradan 11. sınıf bir kızı düşürdüğün hale bak)
• slytherin’im
• Pjo'da hades'in kızı cıkıyorum (sasırmadım)
• sesim iyi, türk rihanna
Pastoral Senfoni
Yazardan okuduğum ilk eser oluyor kendisi. Konusu oldukça ilgimi çekmişti ve çoğu incelemede severek bitirdiğim 
Ruth eserine benzetildiğini okumuştum. Bu yüzden beklentim yüksekti. Tam olarak beklentilerimi karşıladığı söylenemez ancak ortalama seviyede beğendiğim bir eser oldu diyebilirim.
Konusundan kısaca bahsedersem;
Yaşlı bir kadınla
