sonra New Orleans'ta yaşadığım zaman vardı, sişman bir kadının yanında kalıyordum, Marie, Fransız kesiminde, ve çok hastalandım. kadın işteyken o öğleden sonra mutfakta dizlerimin üstüne çöktüm ve dua ettim. dindar değildim fakat çok karanlık bir öğleden sonraydı ve dua ettim: "Sevgili Tanrı: yaşamama izin verirsen, Sana söz veriyorum, beni bir daha elimde içkiyle görmeyeceksin." orada diz çöktüm ve aynı film gibiydi- dua etmeyi bitirdiğimde bulutlar aralandı ve perdelerin arasından içeri güneş girdi ve üzerime düştü. sonra kalkıp sıçtım. Marie'nin banyosunda büyük bir örümcek vardı fakat sıçtım yine de. bir saat sonra kendimi çok daha iyi hissetmeye başladım. Fransız kesiminde yürüyüşe çıktım, insanlara gülümsedim, bir marketten Marie için iki altılık paket aldım. kendimi o kadar iyi hissetmeye başladım ki
bir saat sonra mutfağa oturup biralardan birini açtım. içtim, sonra bir tane daha içtim, sonra banyoya gidip örümceği öldürdüm. Marie işten döndüğünde onu hararetle öptüm, sonra mutfağa oturdum ve o yemek pişirirken sohbet ettik. bana o gün neler yaptığımı sordu, örümceği öldürdüğümü söyledim. kızmadı. iyi kadındı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Satılan şey sadece ürünün değeri değildir, belli yaşam tarzlarının yapıtaşlarını oluşturan sembolik bir değer de satılır.
Sayfa 256Kitabı okudu
Harun Reşid bir gün, Behlül-i Dânâ'yı evinin önünde, elinde ince bir dalla yere resim çizerken görür. Olacak şey değildir. “Ne yapıyorsun?” diye sorduğunda Behlül-i Dânâ “Ev yapıyorum)” cevabını verir. Bu cevap karşısında şaşıran Harun Reşid “Yere çizilen resme kim ev der?” diye onunla âdeta alay eder. Bunun üzerine o da “Öyle demeyin halife
Bir levha asılıdır şâirin alnında: “Satılık değildir”, “Kiralık değildir".
Sayfa 73 - Diriliş
Çiçekler satılmaz ki, çiçekler güzeldir ve bedavadır, onları toplamak için eğilmek yeter. Çiçekler hayattır ve benim bildiğim kadarıyla hayat satılık değildir!
Sayfa 52Kitabı okudu
