"Kapıda annem duruyordu, çarşıya gidecekmiş gibi giyinikti. Her zamankinden daha solgun görünüyordu; beni hâlâ yatakta yatar, kitap okurken bulduğu için ayıplarmış gibiydi. Ağzını açtı ama daha ilk sözcükte tıkandı, bunun üzerine boğazını temizlemek zorunda kaldı. Acele acele ve tedirgin bir ses tonuyla "Kalk! Savaş... savaş başladı," dedi."
Sayfa 34