Kocaseyit'in Hiç Bilinmeyen Anısı...
Köyünde herkes onu öldü bilmektedir.
Çanakkale’den Havran’daki köyüne kadar 145 kilometreyi
13 günde yayan yürür.
Geldiğinde evine giremez. Çünkü 9 yılda belki karısı,
yeniden evlenmiş olabilir.
Akşamdan geldiği evini sabaha kadar göz hapsine alır.
Sabah koyunları çıkarmak için gelen bir akrabası
Sultan Murad da yiğit, gözünü daldan budaktan esirgemez bir padişah imiş. Bağdat üstüne sefer eylemeye karar vermiş. O kavli kararında olsun, Murad’ın anası birgün padişah oğlunu huzuruna çağırmış, “oğlum Murad,” demiş, “sefere gidiyorsun Bağdat üstüne, hayırlı uğurlu, kademli olsun. Osmanlı büyük bir devlet, senin de yer götürmez askerin var, var
Sayfa 306 - Görsel YayınlarKitabı okudu
Çölde inzivaya çekilen Doğulu bilgeler gibi hissediyordum kendimi. Zaten gidişata bakılırsa önümüzdeki birkaç yıl boyunca bayağı insan çölde inzivaya çekilecek. Bizim Porteous’un anlattığı gibi,münzevi bolluğundan her mağara için bir bekleme listesinin tutulduğu eski Roma devrine döneceğiz.
Gerçi benim derdim göbek deliğimi tekrar görebilmek değildi. Sadece zor zamanlar gelip çatmadan önce moral bulmak istiyordum. Çünkü zor zamanların kapıda olduğundan şüphelenmemek için herhalde aptalın önde gideni olmak lazım. Nasıl olacağını bilmiyoruz ama olacağını biliyoruz. Belki bir savaş, belki bir bunalım - kötü olacağı dışında bilmenin imkânı yok. Her nereye gidiyorsak, bu gidiş dibe doğru. Mezara doğru, lağım kuyusuna doğru - bilmek imkânsız. Ve doğru bir sezginiz yoksa öyle bir şeyle yüzleşemezsiniz. Savaştan sonraki yirmi yılda bir şeyleri yitirdik. Geriye damlası kalmayana dek boşa akıttığımız can suyu gibi bir şey. Bunca koşturmaca! Üç-beş kuruş için bitmeyen bir didinme. Otobüslerin, bombaların, radyoların, telefon zillerinin bitmeyen gürültüsü. Sinirlerimiz epriyip lime lime olmuş; kemiklerimizde iliğin olması gereken yerde boşluk var.
HAYVANLAR GİBİ YAŞAYALIM
Hayvanlar gibi yaşayalım!
Öylesine özgürce işte.. Yağmurun,havanın, herşeyin tadını çıkara çıkara... Sadece acıkınca yemek, sadece elindekiyle yetinmek ..Ne geleceğin kaygısı ne geçmişin elemleri.. Yaşamak böylesi güzel ...Siz hiç kredi çekip de ikinci bir kabuk alan kablumbağa gördünüz mü? Ya da arabası olan bir maymun, obez olan bir köpek, dünyanın en zengin hayvanı veyahut dünyanın en fakir hayvanı diye birşey duydunuz mu ? ... Sırf farklı ötüyor diye bir kartalın bir kırlangıcı öldürdüğünü duydunuz mu? ..Silah yapan ve birbirlerini vurmak için birbirlerine silah satan eşekleri
Gördünüz mü? Ya da ne bileyim sırf renginden dolayı bir hayvanın bir hayvanı öldürdüğünü gördünüz mü? Asla! bunlar sözümona insan işi ancak! Ne büyük çelişki ne büyük vahşet ...Hayvanlar kadar olamıyoruz yazık ki ne yazık .. Birbirimize tahammülümüz kalmamış benim dilim senin dilinden üstün benim rengim beyaz seni pis zenci! ..Gülüşler sahte ,dostluk unutuldu, vefa silindi; işte durum bu ... Bir yandan açlıktan ölen milyonlar bir yandan adam olamamış bir kaç kişiyi doyuramayan milyonlar var. Adalet rafta .. Denge altüst .. Savaş kapıda .. İşte günümüzü anlatan en iyi tablo ... Gelin kardeşlerim hayvanlar gibi kardeşçe geçinelim, birbirimizi vurmadan öldürmeden silahsız bir dünya kuralım .. Mal mülk biriktirme hastalığından kurtulalım sistemin, rejimin, kuralların,hiç birşeyin kölesi olmayalım farklı olmamız zenginliğimiz olsun ...Uzun lafın kısası;şu iki kapılı Handan geçene kadar Hayvanlar gibi yaşayalım!!!Hasan Ali Gezer
GEÇMİŞİN GÖLGESİ
Uzak bir geçmişin hayali ile uyandığı o sonbahar günlerinin son günlerinde, yatağında uzanmış tavanı izliyordu.Geçmişin bıraktığı izleri bedeninde olmasa da ruhunda derin yaralar açmıştı.O yaralar kabuk bağlamış tıpkı her gün geçtiği yollar gibi,monoton şehir hayatının yaşamının her anını kaplaması gibi her gün önüne çıkar olmuştu.Tek odalı
