Entelektüel haz veren kitaplar arasında ilk üç kitap arasına girdi benim için. Kitapta aklın,kalbin ve ruhun birlikte iyi olması gerektiğini belirtiyor. Bu belirtmeyi yaparken gerek Kant'tan örneklerle destekliyor gerek İslam filozoflarından. Toplum olarak bizler ifrat ve tefrit noktasında sürekli gidip geliyoruz. İbrahim Kalın beyefendi bu kitapta bize aklı ya materyalist düzeye indirgendiğimiz için ya da rasyonellikten soyutladığımız için inananların bu halde olduğunu söylüyor.
Bir diğer mesele de akıl üstü kavramını çok güzel tanımlamış ve desteklediği tüm metinlerin kaynakçasını vermiş. Akıl dışı ve akıl üstü kavramları arasında ki fark güzel açıklanmış .
Son olarak hikmetle bakabilmek , görebilmek gibi kavramlardan bahsedebiliriz. Bir şey tamamen rasyonel bir bakış açısı irdelendiğinde, nasıl sorusuna cevabını verebiliriz fakat neden sorusuna cevap vermekte zorlandığımız olur. Bu noktalarda hem üretilen veriler bize fayda sağlasa da doğru , iyi ve güzel olmayacaktır. Kitapta, bir şeyin doğru olması aynı zamanda iyi ve güzel olmasını gerektirir, diye bir cümle var. Bu o kadar derin bir cümleki...
İbrahim Kalın beyefendinin okuduğum ilk kitabıydı ve nasipse bundan sonra daha sık okuma yapacağım kendisinin kitaplarını.
Herkese keyifli okumalar diliyorum.
