Kitapta aklımdan çıkaramayacağım bölüm:(
“Seni,” diye sürdürdü konuşmasını, “doğurdum ama, hiç doğurmamış saydım. Hiç benim olmamış gibisin, çünkü sen benim alnımdaki kara bir lekesin!”
Kitabın konusu Bosnalı müslümanlara karşı yapılan soykırımı insanlara yaşattığı acı gerçekleri anlatmaktadır. Kitabın ana karakteri olan Amir bu soykırımın en büyük mağdurudur. Arkadaşları ile oynarken evlatlık olduğunu öğrenen amir o günden sonra içten içe annesini arar. Ben okurken çok ağladım 
İncir Kuşları kitabındada çok ağlamıştım bana o kitabı hatırlattı, ve yine diyorum savaşta her zaman kadınlar ve çoçuklar ölüyor. Bedenen, ruhen…
Evdeki doğum belgesinde annesinin adı yazılı iken babasının adının sadece bir ÇİZGİ’den ibaret olması onu bu arayışa sürükler. Gerçekleri öğreninceye kadar hem ailesinden, hem sevdiği kızdan, hem de gittiği psikiyatristten destek alır. Gerçek ailesine karşısı duyduğu kin, nefret, öfke onları bulana kadar devam ediyor.
Amir annesi ile karşı karşıya geldiği zaman annesi o zaman ki, zulüm, işken, tecavüz olaylarını hepsini anlatıyor. Okurken çok zorlanacağınız bir bölüm :((( Tecavüz kamplarında sırf kadınlar Müslüman oldukları için işkenceye ve tecavüze maruz bırakıp onları hamile bırakıyorlar. Bunların hepsini öğrenen amir kitabın sonunda babası yani ÇİZGİ beye verdiği hediye ile gönüllere bir nebzede olsa su döküyor.
İyi okumalar…
Bir hayli genç bir yazarın kitabı olduğu için son derece önyargıyla yaklaştığım bir kitaptı, ama hakkını yiyemem baya akıcı bir dille yazılmış. Yazarın bir sürü kitabı da varmış, neyse yaşımıza bağlı bilmiyoruz diyelim..
Gelelim konuya ;
Gökçe talihsiz bir şekilde küçükken anne babasını kaybetmiş, anne gibi bildiği teyzesi ,eniştesi ve sümsük kuzeniyle yaşayan bir lise son sınıf öğrencisi. En yakın arkadaşları Yankı, Burcu (elime verseler boğarım),Erdem ,Alper ve Hakan ..
Olaylar Gökçe nin üniversite sonuçlarını öğrendiği gece bir cinayete kurban gitmesiyle başlıyor. (Sene 2005) ve şuan 2015 arasında sürekli flash back yapılıyor.
Yankı ve Erdem ölümünden 10 yıl sonra 2.bir cinayet daha işlenince katılın peşine düşüyorlar. Ve evet sonu tam ters köşe oldu benim için, katil gerçekten beklemediğim biri çıktı ve kızı pisi pisine öldürdüğü için sövüp saydım yani ..
Kitapta kimseyi tam olarak sevemedim aslında herkesin tuhaf huyları var ,Yaptıklarının çoğu değişik ama belki de öyle şimdi bilemiyorum bana ters gelmiş olabilir .ama sonuçlarına bakılınca ters mış yani dedim ..
Daha çok gençlik romanı gibi ama benim gibi kendini genç hissedenler de okuyabilir bence... 
Dilara Keskin
AMACA GİDEN YOLCULUK
Bahar nedir bilmedim, varım yoğum sonbahar.
"Şiir dünyama baharı getiren şair," demişim 
Nurullah Genç için, 
Siyah Gözlerine Beni de Götür okurken. 
Bahar Buselik'ten habersiz, hiç böyle bir kitabı olduğunu bilmeden...
Rüveyda ile başladı tanışıklık...
Hem sen geldin hem bahar geldi, diyordu hüs'ni ta'lil yaparcasına.
Doğayı bu kadar güzel gözlemleyen çok az şair tanıdım. Kuşkusuz
