Bir atın uzun, güçlü dört bacağının kendine yetmemesi, kanatlara ihtiyaç duyması çok dokunmuştu ona. Günün birinde benim de kanatlarım çıkacak olursa, diye düşündü, uçacağıma sevinmem, kanat çıkaracak kadar çaresiz kaldığıma üzülürüm.
Sayfa 59
Şimdi gerçekten de uyumak istiyorum. Yorulduğum ya da uzun bir mücadelenin sonunda güzel bir şeye kavuşmanın huzurunu hissettiğim için değil. Güzel günün, güzel şeylerin geçici olduğunu unutmak için uyumak istiyorum. Geçicilik duygusunun insanı hep hazır olda tutan despotluğundan kaçmak için uyumak istiyorum. Böylece güzelliğin daha da küçük daha da geçici bir parçasına razı olarak uykuya dalıyorum. Uyandığımda gün bitmiş oluyor, hayat azalarak sonsuza gidiyor, azalarak sonsuza..
Sayfa 17
Okur Takip Önerileri
Bir hayattan daha sağ kurtulmus gibi hissediyorum kendimi. Bernhard, yine Kiler' de soyle bir sey de soylüyor: "Gelecegim olmadigina dair önceki inancim yok olmustu, artık gelecegim olabilecegine inanmistim ve aniden her sey ben de hayranlik uyandirmaya başlamıştı ki cok uzun zaman önce kaybolup gitmis bir duyguydu bu. Eskiden çoğu kez yaptığım gibi, kendimi bir gelecegim olacagina ikna etmem gerekmiyordu artik, bir gelecegim vardi. Yaşamıma yeniden kavuşmuştum ve onu yeniden avuçlarımın içine almistim."
Ben de tam böyleyim simdi iste. Yine hayatimi kurtardim, ben olmasam ayvayı yemistim cidden. Ben bu kendimin hakkini nasil derim hic bilmiyorum Osman.
Sayfa 58
Uyuyabilmem için hiçbir neden yok. Sabah 8’de kalkmış olmam, o ilgisiz büro, ev, ben, beni yoramıyor artık. Uyanmam için de hiçbir neden yok. Bu kelimeleri alt alta, yan yana dizmem için de. Bir gece. Diğerleri gibi. Bir ben. Diğer benler gibi. Bugün eski ben’lerimden biri olduğumu duydum. Karşılıklı gülsek. Gülebilir miyiz dersin?
Sayfa 9
