Gözyaşı
TESELLİ HATIRASI
Teselli hatırasıdır gözyaşı
İnşirah yağmurudur gözyaşı
İçini dökmenin gözden gönülden
Aşk lügatinde adıdır gözyaşı
Söndürmez yürek yangınını amma
Ruhun tarifsiz tadıdır gözyaşı
Gazabtan gizlice korkanlar için
Rahmete firarın tacıdır gözyaşı
Zehir zemberek bu hayatta
Ferahlamanın yâdıdır gözyaşı
Zulme maruz bütün. biçarelerin
Göklere yükselen ahıdır gözyaşı
Teselli hatırasıdır gözyaşı
İnşirah yağmurudur gözyaşı
Hrngkblt
Odaklanma
Kuşkusuz bu hafıza, kendini böylesine olağanüstü kusursuz eğitmesini ve biçimleyebilmesini her mükemmelliğin altında yatan o sırra borçluydu: Odaklanmaya.
Sayfa 10
Okur Takip Önerileri
Alışkanlık
Hayatımız boyunca ilk izlenimle edindiğimiz o müthiş yabancı portreleri alışkanlık yüzünden silinir gider..
Sayfa 37
Hayret
Öyle anlaşılıyor ki nesneler ,manzaralar, kederler ve aşklar için de aynı şey söz konusu . Bunlara sahip olanlar şiirselliğini fark etmiyor. Işık sadece uzağı aydınlatıyor. İşte bu yüzden de hayat küçük şiirsel ışığı görebilenleri hayal kırıklığına uğratıyor.
Sayfa 37
Bakalım
Şimdi aforizmalardan vecizelerden ya da mottolardan
Aldığım, inanılmaz ve dayanılmaz yüklü ağırlıklarla
Akıl atımı sürmeliyim vicdanımın bakir dağlarına
Yalnızlığımın hirasına kimse gelmesin
Uzunca bir süre sadece içime evrile evrile ,
Düşünce patikalarında duygu çimenlerinde uzanıp
Yol almalıyım kimsenin üzerinden geçmediği yollar üzerinde
Ve yoldaş olarak çıkardan uzak kitaplar seçerek
Nevişahsınamünhasır zamanlar kaydedip anbean
Ölümü iyiden iyiye duyumsayarak içimde
Duymalıyım ağırlığını yaşamın ve yaşamanın,
Aldanmadım sahte mutluluklar peşinde koşup
Varacağım yerde mahcup olmamak için
İnsafı kalp saatimin ibresi yaptım iyi bil ey nefis
Gerçi sen tapsan da paraya pula köleye kula
Şimdi içselleştiriyorum salt insan olmayı,
ben de
Kendime kefeni elbise yaparak hayalimde
Bir de her şeyin tartılacağı terazideki kefeyi
Düşünüyorum bakalım hangisi ağır basacak
Aşk mı haydutluk mu
Hrngkbklt
Zihin
Hazla coşmuş olan zihnim, pencereden gördüğüm uzaktaki evrenden daha geniş daha güçlü olduğunu hissediyordu; oysa normal zamanlarda o evrenin Uçsuz bucaksızlığı ve sonsuzluğu içinde geçici bir zerrecik olduğunu düşünüp hüzünlenirdim.
Sayfa 18