Sebahattin Abi
Kalem düştü bir kere kağıda yazsam insanlar kırılır, yazmasam yüreğim daralır.
Dolup da tattığım bir anın üzerimdeki lekeleri diyelim yazılanlara.
Dinle beni şimdi yarim...
Dinle beni..!
İsyanla ruh yılgınlığı arası kırık bir yürekten sızan damlalardır göz pınarlarımdan.
O zamanlar kalemlemişiz kağıdımızı. Dağılan mürekkep damlalarının haykırışıdır dinlediğin...
Ürkek bir ceylanı büyüttüm yalnızlığın koynunda. Sakladım ya da sakladığımı zannettim yüreğine...
Bahar geldi sevdiğim yine şehrine. Bahar sevinçtir gönüllerde, dolup dolup taşmaktır bahar.
Ilık ılık eser rüzgar bu mevsimde, güneş bir başka ısıtır gönülleri. Güz yağmurları olmaz bu mevsimde sevdiğim. Üşütmez rüzgarı, kararmaz gündüzleri. Baharda üşüyorum...
O sana armağan ettiğim yanım var ya sevgilim. İşte o yanımda acım var. Eğer hâlâ içinde bir yerde duruyorsa sök at yarim, senin de için acımasın, kanamasın benli yanların. Ben tek başıma yaşarım acımı.
Kadran yayın eviKitabı okudu
Sebahattin Abi
-Tercüme edilmiş şiirlerin kırık cümleleri gibi anlamsızım...Sebahattin Abi
Sebahattin Abi
Önce, keşke sigaram kadar dolabilseydin içime dedim. Sonra düşündüm, ben seni yakmaya hiç kıyamadım ki...
Sebahattin Abi
Senin şehrine yağmurlar yağardı o zamanlar,
Sen bilmezdin ama, ben şehrimde ıslanırdım habersiz.
Üstelik hava güneşli ve yabancıydı gökyüzünde bulutlar.
Sen kokardı toprak o vakit, yağdıkça nasıl sarardı ruhumu.
Islak ama soğuk değil, sana sarılmak şehrinin yağmurlarında
Senin haberin olmaz, orada gün sıradan telaşlarda
Sıcacık odanda camın