Eğer bir kuş uçuyorsa sebebi var. Bir de etrafımızı ağ gibi saran, sonu bulunmayan dağlar. En az on senelik bir apartmanın ikinci katında, saatin iki yönünde, yatağında demiri döver gibi atan bir yürek var. Yüreğimde hasret denen sancı en hakiki hâliyle çarpar. Yalnız yağmur yağdığı için mi ışıl ışıl şimşekler gökten yere akar? Bir de bu cefakar rüzgar. Sebepsiz dökülüyor sanıyorsun bu sıcacık damlalar. Aklımın içinde bir yerlerde örülen duvar, duvarların arasında büyüttüğüm çiçekler için etrafa saçılıyorlar. Eğer aklının aydınlığına inanıyorsam elbette bir sebebi var. Sabahı eden zamanın mutlak inancı, yağmurun yağışını gülen yüzüyle karşılayan toprak, göğü kucaklayan dallarıyla ağaçlar; Hepsi birden hareketsiz, dosdoğru, tereddütsüz ve kuşkusuz benimle beraber seni düşünüyorlar. Bir sebebi var, olmalı, olacak biliyorlar.
Arzın sathında hiçbir şey sebepsiz değildi. Hiçbir şey keşmekeş değildi. Her şey aynı ânda iki şey ,hiçbir şey aynı ânda tek bir şey değildi.
Her görünüş görmekteki niyetle perdeli,hiçbir şey göründüğü gibi değildi.
Gün vurdu dağların ardına
Göğün maviliğini
Özlediğimiz an
Gün vurdu dağların ardına
Sabah buram buram tüttü
Sacalardan
Terketti yuvaları kuşlar
Dudaklarda şarkılar güldü
Köy çocuklarının topladığı yıldızlar
Harman yerine döküldü
Nura büründü başaklar
Taze bir ninniyle gerindi toprak
Alınlarda billur ter damlaları
Ve sebepsiz yaşamak
Gün vurdu dağların ardına
Bir sabah buğusu halinde huzur
Dağıldı tarlalara
Gün vurdu dağların ardına
Yaban gülleriyle büyüyen talihim
Selam durdu bahara
Venüsü Seviyorum,
Bu ilk aşık oluşumdur bir kadına.
Bu bir şarkının sebepsiz söylenişi,
Güz yapraklarının toprağa dökülüşü gibidir.
Venüsü seviyorum,
Masmavi arzuların eskidiği
Yıldızlı gözlerden huzuru
Ve mermer dudaklardan ebedi sükutu
Çalacağım bir gece yarısı.
Venüs yıldızım koynunda uyuyan
Bebeklerin pembe rüyalarıyla beraber,
Yeşil bir bahar sabahı, aşkım çiçek açacak dallarda.
Bu türkü bitmesin bu dağlarda;
Büyüsün başaklarda arzular.
Yağsın bu yağmur sebepsiz
Üstüne saf çocuk rüyalannın.
Bu türkü bitmesin bu dağlarda;
Toprak öpsün mavi göğü, gözlerinde dağ kızlarının.
İmrenip şehvetine maviliğin, kucaktasınlar boşluğu çobanlar.
Bu türkü bitmesin bu dağlarda;
Harman yerinde kalan rüyalanmız
Filizlensinler bir yaz sonu,
Ve uyusun kuş yuvalannda
Unutulan hatıralar.
Bu türkü bitmesin bu dağlarda...