"Bir ambar dolusu hüzünle dönüyorsun gittiğin yerlerden"
"Bir özlemin yükünü hafifletmek için bunca uzaklara geldin sen! "
"Tüm amblemleri tanıdığım gün," diye sordu Marco'ya "imparatorluğuma sahip olabilecek miyim nihayet? "
Venedikli: "Hiç heveslenme Hünkârım: o gün sen kendin amblemler arasında amblem olacaksın."
Okur Takip Önerileri
Aynanın yüzeyinde değerli görünen her şey yansımaya dayanamaz.
Çoğu zaman her şey önceden bellidir; mucize, evin bugün yarın ölecek ihtiyar kedisidir.
Karşısına oturup, zarafetini seyre dalıyor, yeteneklerine hayranlık duyarak, hüznünün sessizliğini dinliyordum.
Güzellik, sadece ruhlarımızın büyülenmek için algılayabileceği bir gizemdir; muhakememizi felce uğratır, altüst eder, çünkü muhakeme yoluyla güzelliğin gerçekliğini sözle ifade edemeyiz. Güzellik, bakan kişi ile bakılan kişi arasındaki bakışta saklı bir akıştır. Gerçek güzellik, yeryüzünün derinliklerinden gelen, çiçeğe rengini ve kokusunu veren hayat gibi ruhun en gizli yanlarından yayılan ve bedeni
ışıtan bir pırıltıdır. Gerçek güzellik, bir erkekle bir kadın arasında o tutkuyu yaratan ve onu bütün diğer tutkuların üzerine çıkaran dolaysız ve eksiksiz bir uyumdur aynı zamanda, aşk adını verdiğimiz o ruhsal çekiciliktir.
Bu bakışların anlamını ancak çok sonra, ruhum ağırlıkların ve ölçülerin dünyasından özgürleştiğinde, kalplerin tek bir bakışla birbirlerini anladıkları ve zihinlerin gizli bir uyumla ışıl ışıl açıldıkları yüce evrene
doğru yükseldiğinde kavrayacaktım.
Yaşlı insanlar, bir yabancının ülkesine geri dönmek istemesi gibi, gençlik günlerini hatırlamaya bayılırlar. Bir şairin en güzel şiirini okumaktan zevk duyması gibi, onlar da çocukluk anılarını anlatmaktan büyük bir haz duyarlar. Şu an, onlara göre çok hızlı akıp geçtiği için, gelecek de onlara sisler içindeki batış ve mezar gibi göründüğü için, çocukluk hikayelerini zihinlerinde hep canlı tutarlar.
Ruhum, kafesinin parmaklıkları arkasından, kendisine benzer öbür kuşların engin göklerde özgürce uçtuklarını gören bir şahinin çektiği acı gibi acılar çekti. Bu güzelliklerin seyri,acı bir özlem ve varlığımı coşturan buruk düşünceler içinde bıraktı beni; kalbimin çevresinde bir umutsuzluk ağı ördü.
Aşk dilimi çözdü ve konuşmaya başladım. Gözlerimi açtı da gözyaşı döktüm.Göğsümü açtı da iç geçirdim.
Bugün, o karanlık yıllar geçmişin izlerini silerken, bana bu güzel rüyadan, görünmez kanatlarıyla başımın çevresinde fırıl fırıl dönen, varlığımın en derin yerinden boğuk iç çekişler çıkaran, gözlerimden umutsuzluğun ve özlemin acısını damla damla akıtan acı hatıralardan başka bir şey kalmadı.
Hangi erkek, gençliğinin uyuşukluğunu tatlılığı ve saflığıyla korkunç, sarsıcı ve yıkıcı bir uyanışa dönüştüren ilk kadını hatırlamaz ki? Hangi erkek o tuhaf zamanın hatırasının
özlemiyle yanıp tutuşmaz ki? Hangi erkek kendi dönüşümüne tanık olmak; gizem doğuran kedere rağmen, gözyaşlarına, arzulara ve uykusuzluklara rağmen o tatlı duygularla karşılaşmak için kalbinin derinliklerinin açılıp yayıldığını görmek istemez ki?