Benim zavallı dostum! Ya sen ne arıyorsun? Bu maddiyat,bu görünür hayaller bir ruhu ezmeye, bir vicdanı birbirine ters fikirler kaynağı yapmaya, bir aklı boğmaya yeterli değilmiş gibi bir de manevi hayaletler arkasında mı koşmak istiyorsun?
– Şimdi ebedi muamma sorununu çözdük sanırım. Ruhu öğrendin.
– Hayır! Ruhun ne olduğunu hala bilemiyorum.
– Büyük Brahma! Kendinin ruh olduğunu hâlâ anlamadın mı?
– Ben! Ben mi ruhum?
– Büyük Brahma! Havalarda uçar duvarlardan geçerken hâlâ mı şüphe ediyorsun?
– Şüphe mi? Şüphem yok. Eminim ki ben ruh değilim. Bir cesedim. Ve yarın bu ceset dağılacak. Ve... Benim benliğim yok olacak Yani ben kalmayacağım.
Acayip! Var’la yok, eşit olur mu? Mesela ben şimdi var’ım. Yarın yok olacağım. Benim varlığım ve yokluğum arasında, bu iki durum arasında fark yok mu? dedim. Deli başını çevirdi. Kahkahayı kopardı:
– Vay! Sen var’sın ha! dedi. Acaba var mısın?
Okur Takip Önerileri
