İnsan niçin yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım? Sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün gene aynı hayat.
Gel ey fasl-ı bahardan maye-i aram u habımsın
Enis-i hatırım kam-ı dil-i pür-ıztırabımsın .
Ey bahar gel , benim huzur ve uykumun mayası
Acılı gönlümün neşesi , düşüncemin arkadaşı .