İnsanın kendine söylemeye korktuğu ne kadar çok şey var bu hayatta.
İnsan biraz da bu yüzden kendinden uzakta kalmayı tercih ediyor.
Ruhunu kirleten kötü anıların sesini duymak istemiyor.
Seslense bile sesine sağır olmaktan korkuyor.
Sayfa 132Kitabı okudu
Tanrı gibi, insan da yalnızken kudretlidir.
[İbrahim Alaeddin Gövsa]
Herkes insan olarak doğar ama insan olamaz.
Sayfa 37Kitabı okudu
Şiir, insan ruhunun çölüne yağmurdur..
Zor zamanda şiir, güzel bir çiçektir mezar üzerinde. Şiir sana ilaçtır...
Sayfa 133Kitabı okudu
İnsan nereye giderse gitsin ruhundaki dile getiremediği sancılar da onunla gelecek.
Bu yüzden bir şeyleri düzeltmeye çabaladıkça daha da uzaklaşıveriyor hayat...
Sayfa 117Kitabı okudu
Sen Allah için, kendin için her daim iyi bir insan olmaya çalış...
Unutma gece ne kadar karanlık olursa olsun üzerine doğan sabahı durduramaz. Yani hayat biz istesek de istemesek de bize sormadan devam ediyor. Bize düşen de iyi bir insan olma çabası...
Sayfa 57Kitabı okudu