şu sarılı yastığa sırtımı yaslayıp oturayım, dizlerime de seni yatırayım. senin için iki sayfa okuduktan sonra sızıp kalasın öylece. izleyeyim ben de seni uykuya dalana kadar şu köşede. huzur resmen ya..
bazı nimetlerin değerini anlamamız için yokluğuyla imtihan olmamız mükemmel bir terbiye sistemi. mesela huzursuzluk olmadan huzurun kıymetini anlayamıyor insan. yokluğunu görüp de varlığına kavuştuğun nimet daha anlamlı ve değerli oluyor.
insanın kendisine en güzel iyiliği her şeyin geçici olduğunu bilerek iyiyi de kötüyü de kabul edip geride bırakmak. yoluna taş olacak kötü duygu ve kinden arınmak. çünkü olmayana takılan olanı da kaybeder. solgun buketten feragat etmeyi bilmeyen taptaze çiçeğin kokusunu duyamaz.
asıl önemli olan Allâhın istemediği şeyleri yaparken gönlünde rahatsızlık duymak. sonra insan bir şekilde onu terkedecek motivasyonu kendinde bulmaya başlıyor. zihninde kötü olan bişeyi yaptığını bildiğinde yapmamayı tercih ediyor eninde sonunda..