Öncelikle yarıda değil sıkıldığım noktada son hikâyeyi de tamamlayıp okumayı sonlandırdım. Genel olarak beğendim ilgi çekici hikayeler mevcut hikaye sonrası araştırmanızı öneririm. Zweig bunu daha hikaye türünde yaparak okunur hale getirmiş. Yarı biyografik sayılacak bu kitabı bu türde okumayı sevenlere öneririm. Benim kotam sona yaklaşırken doldu. İyi okumalar
Merhamet acımak değil acıtmamak diyo, katılıyorum fakat bu çok ince bir ruh sahibi insanların anlayabileceği bir jest. Zaten ana karakterimiz de bunu yaşamı ile tecrübe etmiyor mu? Aslında değil midir ki şu noktaya varıyoruz bi yerde 'Romadaysan, Romalı gibi davran.' bu demek değildir ki dünya kötüyse sen daha kötü ol. Daha çok kendini koru, koru ki başkalarına daha çok faydan olsun. Tıpkı bir ilk yardımcı gibi. İyi okumalar
Kronolojik sırayı takip etmemesi bu kadar mı rahatsız etmez bir okuru? Bi insan nasıl şimdiki zamandan geçmişi alır da bugüne denk getirir? Cevabı burada. Şimdi içeriğe geleyim. Okuyup izlediğimiz 2.dünya eserlerinden bir tanesi diyebilirim. Hoşuma giden Zweig gibi kendinizi birden konunun içerisinde bulmanız. İlk 100 sayfada kitabı bitirdim sanırken, sonlara doğru kitaptaki hayat 'film şeridi gibi ' gözlerimin önünden geçti gitti. Güncelde de böyle bi savaş yaşanırken aklıma sürekli şu sorular geldi; canı yanan gücü yetene mi güç uyguluyordu bir zamanların soykırıma uğrayan topluluğu şimdi göç ettikleri yere çöküyordu? Ağlamamak için zor tutsam da kendimi üzüldüğüm yine insandı aslında. Bunları yapanlar atalarının torunlarıydı kimi suçlayabilirdim ki? Her tarih kendi oyuncularından meshuldü. Bize düşense Maya gibi profösör gibi olmak düşüyordu. Dünyanın iyi bir yer olacağına inanmıyorum fakat arada güneşli günler gelmeli diye düşüyorum. Gökkuşağı açan umut dolu günlere..
SerenadZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2020136,7bin okunma
