Sevenler, bilebilselerdi, harikulade söyleşirlerdi serinliğinde gecenin,
Zira her şey sanki bizi gizler gibi,
Bak ağaçlar var, yaşadığımız evler hâlâ ayakta,
Sadece biz geçip gideriz her şeyin yanından hafif bir dokunuş gibi,
Ve her şey birlik içinde bizi susmakta."
—
Bazı kapılar bir kez çalınır, açan olmazsa eve dönülür, geçilmez tekrar o sokaktan. o kapının numarası unutulur. yüzümüze kapanan kapılara çaba gösterilmez çiçek kızım.
Timur durakladı.Söylediğim cümleyi alçak sesle tekrar etti .’Nelerin sorumluluğunu alacağını öğrendiğin kadar nelerin sorumluluğunu almayacağını da çocukken öğreniyorsun.’