"Ve gönlüme ışık, gayet hafif, yeniden vurdu; beni bir güzel ısıtan bir ufak gün ışığı! Güneş daha da geliyor, ince yumuşak bir ipek ışığı bana bürünerek geçiyor, beni uyuşturuyordu."
"Yazımın akıbeti, içimi karanlık sezişlerle dolduruyor; düşündükçe, hemen hemen uykuda, beynim hummalı ve sevinçler içindeyken işe yarar bir şey yazabilmiş olmam, bana adeta imkansız görünüyordu."