Ey damarlarımızda donan buz yüzlü heykeller beldesinden,
Yıkıntılar sonrası sığındığım şefkat anası.
Ey dağları yerinden oynatan ses,
Ey mermeri toz eden rüzgar,
Ey alemi donatan ışık toprağa can veren el.
Gün olur toprak uyanır,ağaç uyanır,uyanır böcekler.
Sarı bozkır titrer,çıplak ağaçlar yeşerir,gök yıkanır kirli dumanlardan.
Su coşar, deniz kabarır, canların ölü şehirler.
Yemyeşil bir rüzgar eser yıldızlar arasından.
|Erdem Bayazıt