Uğruna canımı verebileceğim kişiler, birdenbire tanınmaz insanlar olup çıkmıştı... En dayanılmazı ,kendime çok yakın bulduğum insanlarla aramda büyük bir uçurumun olduğunu görmekti.Onlara kin beslemiyordum... İçimde bir inançtan daha çok şey ölmüştü.Umut sözcüğünün anlamını yitirmiştim