Wilhelm Schmid'in orijinal adı ile "Unglücklich sein" yani "Mutsuz Olmak" eseri, toplumun sürekli mutluluk peşinde koşmasına eleştirel bir bakış sunarak, mutsuzluğun hayatımızdaki yerini ele almaktadır. Schmid, mutsuzluğun sadece kaçınılmaz bir gerçeklik değil, aynı zamanda birey için kişisel gelişim ve içsel farkındalık sunduğunu belirtir. Bu süreçte, mutsuzluk kavramını irdeleyen, mutsuzluğu bizi iç dünyamızla yüzleştiren, eksik yönlerimizi görmemizi sağlayan, değişim için harekete geçmemizi teşvik eden bir güç olarak tanımlar.
Schmid, sürekli mutluluk arayışının bireyin psikolojisine zararlı olacağını belirtir. Bu sürekli arayış, bireyi gerçek duygularından ve yaşamın gerçeklerinden uzaklaştırır Schmid'in gözünde. Bu durum ise, daha büyük bir mutsuzluk getirir bireye. Mutsuzluk anlarının kabul edilmesi ve mutsuzlukla yüzleşilmesi ise, daha otantik bir yaşam sunar bireye.
Gerçekten mutlu olmak için, hayatın mutsuzlukla dolu anlarını kabullenmek ve onlardan öğrenmek mi gerekir, yoksa sürekli mutluluğu hedefleyerek bu anları görmezden gelmek mi daha doğrudur?
