Şimdi senin o durgun ve her şeyden çekilmiş halini bir yaşam tembelliği zannediyorlar.
Tesadüflere ihtiyaç var,plansız ve zamansız gelen güzelliklere…
Bazen büyük insanları anlamak ne güç oluyordu!
Sayfa 61Kitabı okuyor
Yeni ev,yeni bir hayat ve basit umutlar, basit umutlar.
Sayfa 60Kitabı okuyor
''Nen var Zeze?”
”Hiç. Şarkı söylüyordum.”
”Şarkı mı söylüyordun?”
”Evet.”
”Öyleyse ben sağır olmalıyım.”
İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
Ellerimi kaldırıp yüzünü okşadım. Parmaklarımı hafifçe gözlerine sürüp onları yerlerine koymaya, o büyük perdeden ayırmaya çalıştım. Böyle yapmazsam bu gözlerin ömür boyu peşimi bırakmayacağından korkuyordum.
Sayfa 59 - Can YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Böyle duygusal bir çocuk olursan hayatta daha çok ağlarsın...
Sayfa 58 - Can YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Acımı gözlerinin içinde çekiyordum.
Sayfa 51 - Can YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Bu gözlerde öyle ağır bir burukluk vardı ki istese bile ağlayamazdı.
Sayfa 50 - Can YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Kim bilir, belki de bir mucize olur.
Sayfa 49 - Can YayınlarıKitabı yarım bıraktı
"Hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına uğramıyorum."
Sayfa 46 - Can YayınlarıKitabı yarım bıraktı
"Tanrım! Hayatta neden birileri hep bunca çile çekmek zorunda?"
Sayfa 41 - Can YayınlarıKitabı yarım bıraktı