Ahmet Arif Bey (1855-1908) Türk besteci. İstanbul'da doğmuştur. Uzun yıllar mülkiye müfettişi ve mutasarrıf olarak Edirne, İstanbul, Selânik, Kosova,Yanya, Havran, Akka, Maan ve Kayseri'de hizmet görmüştür.
Bu arada Suriye vilayeti gazetesi muharrirliğinde, 1881'de Dahiliye Nezaretinde, 1887'de Teftiş Encümeni Reisi olmuş, 1891'de Takvimi Vekayi Gazetesinin idaresine ek vazife olarak memur edilmiştir. Devlet hizmetlerinin yanı sıra devamlı şekilde müzikle uğraşmış, Arapça, Farsça ve Fransızca dillerini iyi, Almanca, İtalyanca ve Rumcayı da anlayacak kadar öğrenmiştir. Bestelediği eserleri, devrin musiki merkezi olan İstanbul'dan devamlı uzak bulunuşu sebebiyle, tanıtmak ve yaymak imkanını elde edememiştir. En bilinen şarkısı "Bilse bir kerre o şuh hali perişanımızı"
Ahmet Arifi Bey
Abdülhamid tahttan indirilip, Selanik'te Alatini köşküne hapsedildiğinde, Fethi Okyar'a iktidarı ele geçirenlerin kimler olduğunu sorar. Fethi Okyar da sayar, işte Salih Paşa, Mahmut Şevket Paşa falan. Hepsi de Abdülhamid'e zamanında hizmet vermiş adamlar. 'vah oğlum, vah' der Abdülhamid, 'şimdi bunlar mutlakiyetin bakanları iken, meşrutiyet ilan edildi de, zihniyet ve kişilik mi değiştirdiler? Eğer buna inanılıyorsa, ahlaklarından şüphe etmek lazımdır!'
Mustafa Kemal Paşa'yı, Balkan Savaşı'ndan az önce, Selanik'te görmüştüm. Güzel adamdı. Güneşli, güzel günleri andırıyordu.
Sayfa 203Kitabı okuyor
kim kaldı?
silah atılmıyor
güvercin şakırtısıdır
şafakta yaldızlanan
şadırvanda su
ıhlamurlarda ezan
görkemli bir namaz uğultusu
heyhat
hamzabey cami-i şerif'inden kim kaldı