Kimsem yok... Hiçbir şeyim yok, kitap raflarında duran üç beş tozlu kitaptan başka.
Sayfa 155 - Yky
Yaşadığının farkında değildi. Bunu kendisine duyuracak bir şey gerekliydi. Parmak ucuna dikiş iğnesinin batması gibi... dirseğini hafifçe dolabın köşesine çarpmak gibi... önemsiz, ufak, sonradan kolayca unutuluveren... gene de bir şey.
Sayfa 14 - Yky
Reklam
"Bir daha dönmemecesine başını alıp gitmeler kurar, sonra koltukların yerini değiştirmekle yetinirsin."
13 kasım//
… Bütün bunlar boş... En iyisi yeni bir kitaba başlamak.
Çıkıp dolaşsam sokaklarda... Öylece, yağmura falan aldırmadan...
Sayfa 14
Reklam
Yüz yıl yaşamışım gibi yorgunum.
Sayfa 179 - Yky
Gençken bitmez tükenmez bir gücün olduğuna inanırsın. Kitaplar durmadan destekler seni: Hiçbir şeyi olduğu gibi kabullenmemek, dünyayı alt etme duygunu destekler. Ama gün gelir, bir de bakarsın ki, miskin bir memur, geveze bir öğretmen olup çıkmışsın! Çevrendekilere -o eleştirip durduğun insanlara- benzeyivermişsin! Hayatı kabullenmişsin, bir aptal gibi. Ve sürüklenip gidiyorsun.
Sayfa 28 - Yky
Nasıl da unutuveriyoruz her şeyi. Çektiğimiz acıları, bize yapılan haksızlıkları... Ayrıca dayanmanın bir erdem olduğunu neden öğrettiler bize? Acıları unutmanın akıllılık olduğunu kim söyledi? Bilgelik bu mu?
Sayfa 159 - Yky
Kader, gayrete âşıktır.
Sayfa 79 - Kronik Kitap, 1. Baskı, Mart 2022.Kitabı okudu
1,000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.