Mahmud Derviş’in bu şiiri bende hep Abdulla Peşew’in aşağıdaki şiiriyle kardeştir: Bar kin, herin!
Ji esmana nehati me
Ne mêvan im.
Berî dîrokê,
Kaniyek bûm li vira der bûm.
Berî dîrokê,
Agirek bûm li vira hel bûm.
Ayrıldık;
Bir kitap bitirdim sanki!
Biz ayrıldık;
Tüm ithaflardan sildim ismini.
Selim Temo
Selim Temo'yu öpemiycez diye Jübile'yi de mi kırmızı rujla öpmeyelim shdhdjfhf
Ve nihayet ikimiz, kaçtığımız aşkların toplamıyız.
Sokakta yaralı bir it koşturuyor.
İki buluşmadır koluma girmiyorsun ve birkaç milyon yıldır tutmadın ellerimi.
Benimle çıkmıyorsun bu yolculuğa ve ben sırf bu yüzden yenilebilirim.
Selîm Temo|