Üzülme sevgili. Günün birinde yasaklar bitecek. Hayat, kırları, denizleri ve her şeyiyle bizim olacak...
Ben her zaman "yalnız " kalabilirdim... O, her zaman "ansızın" gidebilirdi bir yerlere.
Fatoş Güney
İlk mektubu ben yazıyorum...
Arkadaşlar!
Dışarıda bir şeyler oluyor, farkında mısınız?
Uykuda olanları sarsın, uyandırın... Herkese söyleyin, yakında ışıklar kesilebilir...
Karanlıkta ne yapacaksınız?
"Kırları düşünüyor musun?" dediğimi hatırlıyorum...
"Şehirleri ve kırları birlikte..." demişti.
Yüreğim seninle taşıyor, bilesin.
