Bütün aşklar küllenir, bütün babalar ölür, bütün hikâyeler biter. Birinin yıkıntıların nöbetini tutması gerekir; işte o yüzden, biri hariç, bütün çocuklar büyür.
Her şey her an aydınlık olsaydı karanlığı içimizde taşımak zorunda kalırdık.
İnsanlar dramatik olayların bu şekilde üstesinden gelirler; tekrar tekrar anlatarak yani.
Reader Follow Recommendations
F: Ben hayattan böyle öğrendim ışıklım; ellerimi kanatsa da o ipleri bırakmamayı, sonuna kadar sımsıkı tutmayı…
E: Keşke bıraksaydın da düğüm olsaydık, karışsaydık. Düşmek o kadar da korkulacak bir şey değil be anne. Ayağa kalkarken tuttuğun el seni ait yapıyor, aciz değil. İnan yarım olmadan da bir bütünün parçası olmak var.
O ana kadar neler yapacağını söylemekle kendi geleceğini çizmişti. Tasarlamak gerçek bir şeydir; açığa vurulmuş düşler, denenmiş demektir. Bir hayal bir kere düşünülmeye görsün, Öbür gerçeklerin arasındaki yerini alır ve bir daha asla yıkılmaz ama kolaylıkla saldırıya uğrayabilir.
