Reader Follow Recommendations
F: Ben hayattan böyle öğrendim ışıklım; ellerimi kanatsa da o ipleri bırakmamayı, sonuna kadar sımsıkı tutmayı…
E: Keşke bıraksaydın da düğüm olsaydık, karışsaydık. Düşmek o kadar da korkulacak bir şey değil be anne. Ayağa kalkarken tuttuğun el seni ait yapıyor, aciz değil. İnan yarım olmadan da bir bütünün parçası olmak var.
