Peyami Safa'dan okuduğum en güzel & bir o kadar da zorlayıcı eser bu. Kendisi de bu romanını diğerlerinden ayırmış, eleştirmenlerse Türk Edebiyatı'nın en ciddi psikolojik romanı olarak kabul etmiş. Kitap iki bölüm halinde işlenmiş olmasına rağmen konu bütünlüğü mevcuttur, aklınız karışmasın asla.
Kitabın ilk bölümünde Ferit'in -kitabın baş karakteridir & tıp öğrencisidir- 6 gün boyunca kaldığı pansiyonda yaşadıkları anlatılır. Pansiyonda birbirinden farklı insanlar, onların yaşayışları, bir takım doğaüstü olayların gerçekleşmesi Ferit'in içinde bulunduğu bunalım halini kötüye götürür. Bir de Selma adında hoşlandığı bir kız vardır ki bu ruh halinin dışa vurumunun en somut hallerini sergiler Ferit onun üzerinde.
Kitabın ikinci bölümünde ise kitaba adını veren kadınla tanışıcaksınız. Buraya kadar merakla, hep bir diken üstünde okuma yapmıştım çünkü Ferit'in bir sonraki sayfada ne düşüneceği, ne yapacağı hep beni tedirgin etmişti. Ama bu bölümde klasik Türk Edebiyatı eserlerindeki üslubu geri dönmüş Safa'nın. Bir öncekinden çok daha merak uyandırıcı, sürükleyici, kısım kısım hüzünlendirici tamamen içine saran bir hikaye okuyacaksınız burada da.
En başta söylediğim gibi en beğendiğim, beni en çok içine çeken, zorlayan, kafamı zonklatan eseri bu oldu. Psikolojinin yanı sıra; dini, siyasi, felsefi birçok unsur vardı ki Ferit'in pansiyonda tanıştığı Aziz'le olan diyalogları geriye dönüp tekrar başa sarmama sebep olmuştu kısım kısım.
Türk Edebiyatı'ndan farklı bir soluk olsun diyorsanız kesinlikle önerimdir -.-
