Çakırcalı öldürüldükten yıllar, yıllar sonra bile, o yoldan geçen köylüler mezara yarım saat kala, olanca sesleriyle bağırırlar:
"Çakırcalı Efe! Çakırcalı Efe! Yol ver geçelim. Yaban değiliz."
Çiftlikten ayrıldıktan sonra, uzun zaman yol gittiler, uzun zaman Çakırcalı konuşmadı. Yas içindeydi. Yüzü bembeyazdı. Bir ara başını kaldırdı: "Hacı," dedi, "keşki o beni vuraydı."
...
Çakırcalının cesedini hemen oracıkta Nazillinin meydanına ayaklarından astılar. Bunu gören Hacıduk Kamille Osman bana gelerek:
"Rüştü bey gördün mü yaptığımız işi? Çakırcalı gibi bir yiğit buna layık mıydı? Keşke o bizi vuraydı." dediler.