"Herkese yetecek kadar dünya vardı oysa."
Sayfa 53Kitabı okudu
"Hayal de bizim keyif de. Kime ne?"
Sayfa 47Kitabı okudu
"Kafamın içinde bir avuç leblebi, oradan oraya yuvarlanıyor Hayri Bey."
Sayfa 44Kitabı okudu
Hastanede zaman geçmez. Özellikle akşamlar. Oyalanacak bir şeylerin yoksa inat eder, öylece durur. Bir türlü geçmeyen zamanın vazodan hiçbir farkı yoktur. Koyduğun yerden kaldırmadığın sürece oradadır. İçine çiçek koymuşsun ya da koymamışsın değişmez. Sadece durur. Zaman, soğuk bir cam olarak vardır ve ağırdır. Sessizlik, bıçak keskinliğinde bir ambulans sireni ya da acil servisten kopan çığlık bazen hayatı sorgulaman gerektiğini hatırlatır. Yaşıyor olmaktan utanırsın, saklanacak kuytu köşe arar, bulamazsın. Ortadasındır. Ortada olma halinin utancı başka hiçbir şeye benzemez. Hırsızlık, dolandırıcılık, yalan hepsi solda sıfır kalır. Buna hayat diyorlar, ötesine yaşamak.
Sayfa 13Kitabı okudu
İnsan haklı sebeplerini gömleğinin cebinde taşır mı hiç?
Sayfa 84Kitabı okudu