Sema
@semmmma
Hemşire
Bolu i
25 Mayıs
56 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"İnsanı insan yapan, yüzüne güzellik katan ve onu sevdiren tek şey kalbinin temizliğidir. Yoksa hepimiz aynıyız, etten ve kemikten oluşmuş bedenleriz. Bizi birbirimizden ayıran tek şey kalplerimizin özelliğidir. Eğer temiz ve güzel bir kalbiniz varsa, bu dışınıza yansır. Fakat kararmış, herkesin kötülüğünü isteyen, kıskanç biriyseniz, kalbinizin kötülüğü yine yüzünüze yansır. Ve dünyalar güzeli olsanız bile, kalbinizin karanlığı güzelliğinize gölge düşürecektir."
Ama burada, her şeyin ve herkesin üzerine çöken o ağır rayihanın ötesinde başka katmanlar vardı: çiçek ve baharat esansları, tomurcuklanan baharın, umudun kokusu.
“Yalnızlık, onu hayatı boyunca ürküten his, gözeneklerini işgal ediyor, kuru bir süngere nüfuz eden su gibi, bedenindeki her damara, her dokuya doluyordu.”
Okur Takip Önerileri
Ne yazık ki sahip olduklarımızın kıymetini hep onları yitirdikten sonra anlıyoruz.
Evrendeki her cisim, ne kadar albenisiz ya da ehemmiyetsiz görünürse görünsün, bir başka şeye yanıt olsun diye yaratılmıştı. Derdin olduğu yerde deva da vardı, üstelik şaşırtıcı yakınlıkta. Mesele görebilmekti. Cemile görebilenlerdendi.
Hep beraber uçurumdan aşağı bakıyoruz. Bu bozuk düzenin düşüşüne tanıklık edeceğiz. Sistemi sorgulamasınlar diye uyuşturuluyordu gençler..
Hiçbir şey kalıcı değildi,bitmeyen bir akış içinde durmaksızın evrilip değişiyordu hayat.
''Burada olsaydın başımı dizlerine koyardım. Derdim ki, üşüyorum, düşüyorum. Sen de sarılırdın bana. Tutardın...''
"Beynim bir uçurtma... Rüzgâra kapılmış, sağa sola uçuyor. İpini ne kadar sıkı tutarsam tutayım sabit durmuyor..."
“Yalnızlık, onu hayatı boyunca ürküten his, gözeneklerini işgal ediyor, kuru bir süngere nüfuz eden su gibi, bedenindeki her damara, her dokuya doluyordu.”
İnsanlığını, faniliğini, kırılganlığını göstermemeliydi. Ne ona ne bir başkasına. Kalbinin sırçadan olduğunu bilseler muhakkak kırarlardı.
“Ne demeye siyah-beyaza indiriyorduk şu alemi, bu kadar çeşitli yaratmışken Yaradan?”
"Hiçbir şey kalıcı değildi, bitmeyen bir akış içinde durmaksızın evrilip değişiyordu hayat..."