Kafayı yemiş bir çağın göbeğindeyiz kuzum:)
Yağmaya tereddüt eden yağmurlara baktın mı hiç?
İzledin mi gülerken ağlayan çocukları?
Şehrin bütün kreşleri potansiyel mutsuz kaynıyor
Kafayı yemiş bir çağın göbeğindeyiz kuzum Sadece annenler değil bütün coğrafya delirmiş
Tek ben değilim meczup, mahalleniz komple manyak
Lakin seni koruyamam, koruyacak yerlerim yara
Ama olsun sen bana ağlama
Ağlayacaksan eğer, kendine ağla!
KIŞ GRİSİ
Çocuktur bende
bu yanık şehir kokusu.
o bembeyaz fotoğraflarda bulunmayan,içeri
her defasında , eskimiş ayakkabındaki,
en ücra deliği bulan,
ve itinayla içeri dolan.
Yarısı buzdan,
Bu kalabalık bunaltıyor artık. Varlıkları değil, sesleri. Koca bir gürültü koca bir kıyamet, asıl duymamız gerekenleri gizliyor gibi. Ayhan Geçgin, "İnsan sesinin olmadığı bir yere gitmek, durmak, sadece boşluğu dinlemek istiyorum. İnsan sesi, dinlemem gereken şeyi işitmemi engelliyor." der. Öyle bir his sevgili okur: Kısacık bir
Sen ağlama çünkü beni bilmiyorsun henüz, felaketim ben, yüreğim çini mürekkebi dolu;
Keman
KEMAN
Derin bir uykudan uyanır gibiydim. Gözlerimi açmadan evvel iyice kendime gelmeyi bekledim. Etrafa bakındım. Bulunduğum yer tanıdık değildi. Neredeydim? Ne olmuştu bana? Bir türlü çözemiyordum. Yattığım yatağın hemen yanı başında bulunan pencere bir koruluğa bakıyordu. Ama ne ev ne de bu koruluk bana aşinaydı. Karnıma bir sancı girince
"'Ağlama,' dedim, 'sen benden daha mutlu değilsin ki .'"
"Lanetliyim." dedim. "Başınıza geldim, felaketler getirdim."
"Yıldızım," dedi gözyaşlarıma dokunarak. "Yüzyıllık bir karanlığa direnerek parladın. Bir anlığına bile sönmedi senin ışığın. Sen felaket değilsin, olabilecek en mucizevi doğa olayısın belki de." İki eli de kontrolsüzce akan yaşları silmek için yüzüme dokundu. "Ağlama," dedi daha sert bir şekilde. "Tüm gökyüzünü yere indirmek istiyorum."
Sayfa 717Kitabı okudu
Rumeli'nin dağları var
Ne güzeldi... Şimdi ağlar
Ağlama sen garip vatan
Biz geliriz sana inan...
Sayfa 135Kitabı okudu
ne yaptın
“Sen” virane kalbime ne yaptın?
Bak, divane aşkıma ne yaptın?
İpeğin içinde rahatlığa alışmıştım
Sen “kelebek” kanadıma ne yaptın?
Gözünün kadehinden içmeden sarhoş oldum
Baygınım, meyhanemi ne yaptın?
Meğer yaslanmaya layık değilmişim
Sen omuzumdaki hasreti ne yaptın?
Beni yordun ve sen yorgun gittin .
Sefere çıkan, sen evime ne yaptın?
Dünyam, senin ağlama yağmuruna bulandı…
Yuvamım çatısına ne yaptın?
youtu.be/2txRdwKPVjc?si=...