Dur.... ağlama gözlerim
Sen gençliğim değilsin
Dur ağlama....
Ey gözyaşı damlası....
Gencecik karımın bakışlarındaydın
Ve körpecik çocuklarımın dokunuşunda
Mapusanenin kanlı parmaklarından
Ve yol arkadaşım Yılmaz Güney'in
Ve can yoldaşım Ahmet Kaya'nın
Sızarken o sürgün güzeli yanaklarından
Sayfa 57
Ölümse, korktun.
Savaşsa, hep kaçtın...
Vur kendini kuşkularda, hadi al!
Sen bir suydun oysa,
Sen bir ilaçtın...
Hoşça kal canımın içi,
Hoşça kal...
Buradaki herkes ağlasın, dünya ağlasın ve hatta gökyüzü her şeye küssün ancak sen ağlama.
Sayfa 22Kitabı okudu
Lakin seni koruyamam, koruyacak yerlerim yara
Ama olsun sen bana ağlama
Ağlayacaksan eğer, kendine ağla!
Sayfa 34Kitabı okudu
Sen bu rezil şehrin adamı değilsin,
Şu çirkin betonu görmüyor musun?
Çürümüş insanlar sarmış her yeri...
Kalbin çürümeden
Terket bu şehri.
Sayfa 25
Ayrılık Enkazı
Kapıcı kardeş;
Sana zahmet, bütün gazeteleri bul bana.
Yok, siyaset falan umurumda değil, gidişata zaten karnım tok..
Oysa her gece bıçaklıyor beni bu anılar.
Hiçbir gazetede tek satır bahseden yok..
Ressam kardeş;
Ölümün rengini boyadın mı hiç?
Kara, topraktan kara mıdır?
Ak, kefenden ak mı?
Kapıyı çalacakmış kadar yakın,
Piyangodan çıkacakmış
Sayfa 9