Ben senin olduğun şehirde ağladım,
İlk defa Yağmur bulutlu gecelerinde kendimi yalnız hissettim,
Kalbim aklım işgal etmişti,
Kalbim ise sen diye kendisi ile kavgalı idi,
Kabul ediyim!
Yoksa kabul etmeyim diye...
Beni sorsan;
Anlam veremediğim bir duygu da idim,
Senin olduğun şehrin yabancısı idim,
Seni anlam veremediğim bir şiirde işlemişti;
Aklımın içindeki sular durmuştu,
Ama kalbim hala çırpınmakta idi.
O sen miydin,
Yoksa sana olan hissyatlarımın çırpınışları idi...
Anlam veremedim!
Seni bıraktığını izler,
Kapanmayan bir yara oldu.