Karanlık çökünce sokağınıza
Köşede ben varım unutamazsın
O mutlu günler hep gelir aklına
Sen beni ömrünce unutamazsın
Şarkı bitiyor. Gündüz oluyor birden. Kasetçinin önündeki evsiz, yalnızlığına daha bir sarılarak kalkıp gidiyor.
Sen Beni Ömrünce Unutamazsın
Karanlık çökünce sokağınıza
Köşede ben varım unutamazsın
O mutlu günler hep gelir aklına
Sen beni ömrünce unutamazsın
Mektupları yırtıp attın diyelim
Resimleri yırtıp yaktın diyelim
Bir mazi var onu nasıl sileyim
Sen beni ömrünce unutamazsın
Ah edip adımı her anışında
Bir Kerem misali her yanışında
Bir hayal olurdum yanıbaşında
Sen beni ömrünce unutamazsın