iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
KALMADI
Yıkıldı ''devr-i sabık'' eski ümûr kalmadı
Bir oturan kalkmıyor, gel sen buyur kalmadı
*
Herkes refaha erdi alarak hakkı huzur
Karaborsaya bindi bize huzur kalmadı
*
Sıkıyı görüp oldu muhalifler muvafık
Muhalifler içinde benden muzur kalmadı
Sen hiç bilmiceksin kaç tane çiçek solduğunu arkandan
Tabağında bıraktığın yersiz lokmaların gibi ağlayacağım
Ciğerler bırakıcam lan yollarına, bağırıcam duyamayacaksın
Öleceğim gözlerim kamaşarak... gelmiceksin.
Tek kişiyim 57 kiloluk cenazeni taşıyorum, tekim tek.
Seni görme ihtimalim yüzde sıfırken
Şu spreyli yeşilliklerle kavuşabiliyoruz bitek
Yoksa nerden nereye canım bilmem kaç kilometre
Ve sen ay parçası,
Bahçelerime bitek sen yakınsın,
Cahildim anlamadım elbet,
Sen ateşten de yakansın!
Sayfa 111Kitabı okudu
Konuş, konuş bre zindik!..
Konuş dinsiz imansız!.. Konuş.
Konuştu:
-Sayın büyüklerim, sevgili hemşerilerim. Bizim başımıza her ne kötülük gelmişse bilgisizlikten gelmiştir. Biz bilgisizlikten çok çektik, daha da çekmekteyiz. Cami yaptıralım diyorsunuz. İyi, hoş... Başüstüne yaptıralım. Ama cami ne gerek? Kasabamızda cami yok mu? Cemaat dolup
Sayfa 192 - Nesin yayıneviKitabı okudu
Şimdi mebusluk kuyruğunda sen ben kavgasına düşmeyelim. Bu Zübük namussuzundan kurtulmanın bitek yolu var: Bu alçağı mebus yapıp başımızdan savalım da, kasaba halkı da kendine gelsin. Hele bir mebus olup gitsin de bela, varsın sonra Ankara'yı birbirine katsın. Ne halleri varsa görsünler. Bizim çektiğimiz yeter oldu. Biz bu herifi mebus çıkarmazsak, başka türlü başımızdan savamayız.
Sayfa 195Kitabı okudu
İniyorum kulelerinden katil
iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
değdikçe ayaklarım merdiven alçalıyor
açılıyor leşlerin, atmıkların cesurane
canlıların korka korka uzandıkları zemin
ağzımda kef
iki gözIerimde mil
iniyorum kulelerinden
