Cahiliye Entelektüelliği
.........Yıllar süren, uzun ve yorucu bir işten sonra nihayet Hak ve Hakikat i bulabilmiş olmanın en büyük heyecanı içinde, bana mutlaka ve bir an evvel Hadis i Şerif ler ve siyer ile de tanışıp onlarla iyice hemhal olmam gerektiğini hatırlatan Mümin ve de Mümine Müslüman kardeşlerime, Hz Ömer e atıfta bulunarak "Kefana Kitabullah" - "Allah ın kitabı bize yeter!" diyordum. Büyük bir nezaket göstererek fazla ses çıkartmıyorlardı bu ukalalığıma - besbelli Hz Ömer e hürmeten ve henüz hidayet bulmuş bir kardeşlerini fazla zorlamamak, hatta kırmamak için. Doğrusu ben de o günlerde o tavrımın, tabiri caizse, " cahiliye entelektüelliği" dönemimin henüz kurtulamadığım bir tortusundan kaynaklandığını fark edemiyordum bir türlü ;öylesine kapılmıştım, kendimi haklı görmenin tatlı sarhoşluğuna! Ta ki günlerden bir gün, içlerinden biri, can dostum İsmet ben 'çiçeği burnunda taze Müslüman ı' şöyle adamakıllı bir sarsıp silkələyir, yine tabiri caizse 'nefs i entelektüelliye' mi kırmanın artık kaçınılmaz hale geldiğine karar verip de :"İyi söylüyorsun, doğru söylüyorsun ama Hz Ömer bu sözü söylediğinde, Hz Peygamber sağdı henüz! Kitabullahın hayata en doğru şekilde aktarılabilmesi için sözleriyle, davranışlarıyla ortaya koyduğu rehberlik canlıydı, gündelik hayatın olmazsa olmaz bir parçasıydı.............
Ah çocukluk..
Sevgili Dost,
Bu bayramda hangi elleri öptün, bana da haber ver. Günahkâr dudaklarının siyah lekeler bırakacağı beyaz bir el bulabildin mi? Yoksa sen de benim gibi katrandan ellere mi yapıştırdın kömürden dudaklarını? Yoksa sen de mi çağırdın yardımına çocukları: " Ah çocuklar! Kapı kapı dolaşıp, şeker toplayan çocuklar! Bırakın öpelim ellerinizi. Siz bize şeker verin!" ..
Sayfa 116Kitabı okudu
Hayal kırıklığının başkenti
- O zamanlar kaymakamın bir kızı vardı ya, Leman. Saçları ta buralarında. Rüzgarda yürüdü mü sanki pelerin sahibi bir balerin gibi oluyordu. O gün de maça gelmiş. Ben devamlı terliyorum, daha maç başlamadan. Neyse maç başladı, hemen bir korner oldu. Ortayı bizim Rıfat atmıştı, bir yükseldim topa ikinci dakikada köşeye taktım topu. Alkış, kıyamet. Bir döndüm, bizim Leman ayağa kalkmış alkışlıyor.
- Kaç sene kalmıştı o kız burada?
- 2 sene.
- Giderken bana bir mektup bırakmıştı, İzmir'e gelirsen ara diye. Ben de 5 sene sonra gittim.
- Ee, bulabildin mi?
- Buldum. Hatta bir de çay içtik. Ben, o, bir de kocası. O ara golü yemişiz haberimiz yok anlayacağın. Burası için en güzel lafı Sadık hoca söylemişti kardeşim.
- Hangi Sadık hoca?
- Lisede edebiyat öğretmeni yok muydu ya?
- Tamam. Ne demişti?
- Hayal kırıklığının başkenti demişti.
VİZONTELE (2001) 🎬
youtu.be/KSCidYpaOEI?si=...
