19.01()()
Vurgun yedim gidince
Yüreğime çizdim resmini
Sana doyamadan ,sana dayanamadan
Ben böyle bitsin istemezdim BABAM.
Her şey Yaradandan.
Bir gül dalıydım,can evimden koparıldım.
Evimizin direği,yüreğimizin güneşiydin.
Göçüp gittin bu diyardan.
Gözümün nuru Babacığım.
Şimdi bayramlarda kimin elini öperim.
Kime BABA derim,
Kim ağladığımda saçımı okşayacak.
Senin gibi içten " kızım benim " diyecek.
Bu kızın seni ölene kadar
Yüreğinde YAŞATACAK.
Sen her zaman demezmiydin;
" İnsanlar yüreklerde yaşadığı sürece varolurlar"
İşte sende öyle varolacaksın.
Sen dönemesende,ben yanına bir gün gelicem.
Bekle beni BABAM.....
Gelince sen geliyordun ama gidince dünya kopuyordu yüreğimden.
5 yıl önce yazdığım şiiirim :)
Bir Adam Ölür
Bu şehre akşamlar çöker
Saati yoktur seni bekler
Gözlerin kaybolunca benden
Zamansız bu şehre akşamlar çöker
Bu şehri hasret sarar
Mekanı yoktur seni arar
Sen de gidince benden
Mekansız bu şehri özlem sarar
Bu şehirde bir adam ölür
Eşgali yoktur, izi yoktur
Umutları da çekip gidince sen gibi
Kimsesiz, bu şehirde bir adam ölür
Bu şehir mahpushane olur
Senin gözlerinde tutsak
Bu şehir mezar olur
Senin kalbinde bir ölü,
Ve bu şehir sensizliğin başkenti
Senin için yaşarken....
Hakan Çelebi