HAYATIN YANKISI
Bir adam ve oğlu ormanda yürüyüş yaparken birden çocuk takılıp düşer. Canı yandığından; "Ahhhhh!.." diye bağırır. Yakındaki bir dağdan; "Ahhhhh!.." diye bir ses duyunca, çocuk şaşırır.
Merak edip; "Sen kimsin?.." diye bağırır. Aldığı cevap yine; "Sen kimsin?.." olur.
Bu cevaba kızıp; "Sen bir korkaksın!.." diye tekrar bağırır. Dağdan gelen ses; "Sen bir korkaksın!.." diye cevap verir.
Çocuk babasına dönüp sorar: "Baba, ne oluyor böyle?" Babası; "Oğlum, dinle ve öğren!" der ve dağa dönüp; "Sana hayranım!.." diye bağırır. Gelen cevap yine; "Sana hayranım!.." olur.
Baba tekrar bağırır, "Sen muhteşemsin!.." Gelen cevap yine; "Sen muhteşemsin!.." olur. Çocuk çok şaşırır, ama hâlâ ne olduğunu anlamaz.
Babası açıklamasını yapar. İnsanlar buna yankı derler, ama aslında bu hayattır. Hayat daima sana, senin verdiklerini geri verir. Hayat yaptığımız davranışların aynasıdır. Daha fazla sevgi istediğin zaman daha çok sev! Daha fazla şefkat istediğinde, daha şefkatli ol! Saygı istiyorsan insanlara daha çok saygı duy. İnsanların sabırlı olmasını istiyorsan, sen de daha sabırlı olmayı öğren! Bu kural hayatımızın her anı için geçerlidir. Hayat bir tesadüf değil, yaptıklarımızın aynada bir yansımasıdır.
-Peki sen kimsin, necisin?
-Sıradan biri işte.
-Her insan bir şeydir, bir iş yapar, biliyorum ben. Sen iyi birisin.
Sayfa 132 - Yordam Kitap, 1. Basım, Kasım 2008
Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
"Kendi uydurduğun bir yalanı söylemek, başka bir ağızdan işitilip tekrarlanmış bir gerçeği söylemekten hemen hemen daha iyidir...
Birinci ihtimalde sen bir insansın. İkincisindeyse bir papağandan hiç farkın yoktur.
Sen kimsin?
İnsan mı?... Papağan mı?"
Kendi uydurduğun bir yalanı söylemek, başka bir ağızdan işitilip tekrarlanmış bir gerçeği söylemekten hemen hemen daha iyidir
Birinci ihtimalde sen bir insansın. Ikincisindeyse bir papağandan hiç farkın yoktur.
Sen kimsin? Insan mı papağan mı? Dostoyevski