Söylemleriyle, eylemleriyle ülkemizi yaşanmaz hale getirenlere, onların külhanbeyi üslubu ile sormuş Yılmaz Özdil "Sen Kimsin?"...Vatanını üç kuruşa satanlara, bölücü alçaklara, yandaşlara, akillere ve karaktersiz, nankör tüm ATATÜRK düşmanlarına lanet ede ede okudum, tutamadım kendimi sayısız küfürler eşliğinde, aklımı kafatasımda tutmakta zorlanarak bitirdim kitabı. Aslında yaşadık bu yazılanları, çoğuna yakından şahit olduk ama yine de yıllar sonra tekrar okurken "bu kadar da olmaz beee" demekten kendimi alamadım. "Kötü"ler ancak bu kadar "salağa anlatır gibi" iyi bir şekilde kaleme alınabilirdi ki o da Yılmaz Özdil farkı tabii. Sağ ol, var ol büyük İzmirli:)Kalemine, emeğine sağlık... 
Yılmaz Özdil
Dünya Adil Bir Yer Değil
Bugün dünyadaki 35. yılım, doğum günüm. Cahit Sıtkı’nın deyişiyle: “Yolun yarısı”. Bu zamana kadar yaşadıklarımdan, şahit olduğum binlerce hayat hikâyesinden, kendimce okuduğum kitaplardan, dinlediğim müziklerden, izlediğim filmlerden bir terapist olarak şunları öğrendim:
İnsan nisyanla malüldür ve fena halde hüzne, hüsrana mahkûmdur. Her hal
Oysa eşyayı dahi incitme demişti büyüklerimiz..
İncitmemek için ne çok incindik.
Oysa bizi incitenler, incinmez; bilmiyorduk, Yusuf değiliz, boğuluruz biz bu kuyularda geç öğrendik...
Yusuf değiliz, zindanlar bizi hasta eder geç öğrendik..
Kenan değiliz;
Mısır'a hasret nasıl yaşanır, bu hasretler bizi aşar geç öğrendik..
Süleyman değiliz, bu efendilik bizi yer yutar, efendi köleyken, köle
Seni sevmeme izin verdiğin için teşekkür ederim...
Merhaba sevgilim :). Bugün çok özel bir gün ve dahası yarın çok çok daha özel bir gün. Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Seninle bize ait günlerin konuşmasını çok çok erken yapmıştık aslında. Sen takvimine not almıştın, bense birkaç kez unutup 17 Mart tarihinde sonsuza kadar aklıma kazımıştım. Senden saklı bir şeyim olmadığı için bunları anlatmamda
"Evlendiğimizde hiçbir şeyimiz yoktu", "Hiç param yokken umreye gittim" vb. sözler söyleyen insanlara denk gelmişsinizdir muhakkak. Yıllar evvel böyle şeyler söyleyen insanları duyunca 'nasıl ya, hiç paran yokken nasıl evlendin, nasıl umreye gittin' derdim içimden. İnandırıcı gelmezdi. Tabii o zamanlar cahiliye
Bir yerde mola verip konakladıkları anda Meysere bakıyor ki Efendimiz (s.a.v.) hesap kitapla meşgul... Efendimiz (s.a.v.) hesaplarla uğraşırken Meysere merakla, "Ey Muhammed! Ne yapıyorsun?" diye soruyor. Efendimiz (s.a.v.), "Ey Meysere, gel, şahit ol. Ben kervanla yola çıktığım zaman kendi kasamla kervanın kasasını ayırmıştım. Fakat nasıl olduysa kasalar karışmış. Ne yapsam da işin içinden çıkamadım. Sen de şahit ol ki ben kendi kasamı kervanın kasasına dâhil ediyorum. Oradan üzerimde hak kalacağına benim neyim varsa oraya gitsin!” diyor.
Sayfa 74 - Profil KitapKitabı okudu
