1.BÖLÜM-3
Eyfel Kulesi’ne yakın bir yerde öpüşen iki çiftin yanında yapayalnız duran Efla’yı gördüğümde hayatımın aşkını bulmamla başladığını söylemeyi çok isterdim hikâyenin. Ama hikâye bu şekilde başlamıyor maalesef. Kilis’de Adnan Menderes Parkı’nın karşısında Cihan adında bir dönercinin önünde onu arkadaşı Mel ile birlikte yürürken ilk gördüğümde,
Okurken içimin yağlarını eriten, oh ağzına sağlık, oh yüreğine sağlık diye diye okuduğum bir kitap okudum.
Canım 
Hümeyra Uyanık gel bi öpücem seni Ya nasıl da söylemek isteyip söyleyemediklerimi yazmışsın. İçimde beni zehirleyen şeylerin sendeki akışlarını görünce inan sanki ben rahatladım.
Hop hop biz de buradayız mı diyorsunuzYa ben yazarla
Ah Selilm’im. Bana anlatsan dinlerdim!
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim seni tanıdıktan sonra o güne kadar tabiat resmi yapmayı sevmediğim halde bir ağaç bir yaprak küçük bir ot bile çizmiş olmadığım halde ve
İletişim YayınlarıKitabı okudu
Mendilimde Kan Sesleri
Her yere yetişilir
Hiçbir şeye geç kalınmaz ama
Çocuğum beni bağışla
Ahmet Abi sen de bağışla
Boynu bükük duruyorsam eğer
İçimden öyle geldiği için değil
Ama hiç değil
- Ah canım karıcığım, bir hatadır ettim. Affına muhtacım.
- Hayır, hayır, hayır... Bin kere hayır... Hata bilmeden işlenir. Sen bunu ölçtün, hesapladın. Bile bile yaptın. Muradın nedir alçak herif?.. Namusumdan, doğruluğumdan şüpheye düşerek koynumda zampara yakalamak için böyle sessizce geldin değil mi ? Allah’a ahdım olsun ki, bu gece döşeğimde yakalayamadığını birkaç akşam sonra sana elinle tutturayım...
Şuayip Efendi’nin dili dolaşarak:
- Allah esirgesin, Allah esirgesin... Anacığım, kendine gel... Ne fena lakırdılar onlar... Senin dilinde vardır ama kalbinde yoktur bilirim.
- Ahmak adam, hiçbir şey bildiğin yok. Her bir fenalık benim beynimde de vardır, kalbimde de... İçimde de, dışımda da... Anlıyor musun Hebenneka? Aynaya git de suratına bak. Boyalı kukla... Üzerine hiyanet edersem beni kim ayıplıyabilir? Bile bile aldın pezevenk... Bana adıylan sanıylan Orospu Servinaz'ın kızı Binnaz derler. Siz namusluluğun aynalı, oyuncaklı, süslü tasması altında yaşıyan insanlar... Kendinize hoş gelen her fenalığı işler fakat adını değiştirerek, kitaba uydurarak işlersiniz. Evet, bu dünya bütün uydurma düzeni ile, kelime oyunu ile bilerek aldatmak ve aldanmakla dönüyor. İhtiyar karınızın üzerine torununuz yerinde bir kızcağız aldığınız zaman vicdanınız size hiçbir azarlamada, ayıplamada bulunmaz. Bu genç kadın tabiattan zevk alma payını istediği vakit, meydana korkunç iki kelime çıkarırsınız: ırz ve namus...
Sayfa 135 - Atlas Kitabevi, 3. baskı
