Bir duygu bırakalım bu seferlik :)
"Biliyor musun sen çok nasipli bir kız cocuğusun çünkü bizim evde kız çocukları çok sevilir."
Yeğen sevgisini başkalarında hep görüyordum. Ama gerçekten tattıktan sonra anladım ki saf sevginin timsali buuu.
Yani hayatında daha önce olmayan ama geldiği andan itibaren kalbinde sevgisi yıllardır barınıyormuş da haberin yokmuş gibi hissettiren nadir şeylerden biri bu durum.
Canım abim kızını severken " biliyor musun sen çok nasipli bir kız çocuğusun çünkü bizim evde kız çocukları çok sevilir." dedi.
Çocukluğuma baktığımda bana hiç sen kız çocğusun bunu yapamazsın tarzı söylemler söylenmediğini fark ettim. Tam tersine tam destek hep destekti canım ailem. Mesela sevgili olayları yaşamayı tercih etmedim. Bu arada hayatımda biri olsaydı babam tepki berecek biri değildi. Abimin kıskançlığı ayrı da neyse :) Bu durumu geçen annemle konuşurken dedi ki " evimizde abinden, kardeşinden ve babandan yeterli sevgiyi görmenin etkisi var" cümlesini işittim. Abim cok kıskançtı ama kankimdi💕 Buna hak veriyorum. Sadece sevgi yeterli. Hiçbir zaman kusursuz bir hayat sunamayabiliriz ama inanıyorum ki sevgiyle büyüyen bebek, en güçlü bebek :)
Yeğen sevgisi böyle ise evlat sevgisi annemin sözüyle bambaşka sanırım onu şu an gerçekten düşünemiyorum bile.
Yeğenime "bizim evimizin neşesi olduğunu, iyi ki bize nasip olduğunu, ve Allah için onu çokça sevdiğimi" onu her gördüğümde söylüyorum ve Allah ömür verirse de hep söylemeye devam edeceğim.
(Bu arada bana benzeyen sırma, kömür karası bissürü olan o kıvrık saçlarına, bal yanaklarına ve tepki verme çabalarına da hastayım notunu düşeyim.)
⭐ya sen benim kankimi
⭐yanımdan alıp
⭐özel bi şey dicem diyosunda
⭐sanki o bana söylemeyecek➰〰
