Ah, sen olabilmek, ben kalarak! Senin neşeli bilinçsizliğine ve bu bilinçsizliğin bilincine sahip olmak!
Sayfa 160Kitabı okuyor
“Çocukken… Ceviz ağaçları,
gölgeli, olgun, erdemliydiler.
Masallarda cevizleri unutmak olmazdı.
Ben o zamanlar bu öfkeyi ve
yoksulluğumu bilmiyordum.
Parasız Yatılı Sınavı’na girerken
Tanrı’ya dua ediyordum.
Ne sandınız, o zaman Tanrı vardı,
onunla aramıza dünya girmemişti.”
Füruzan
Sayfa 64 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
"Sen benimle oynuyordun. Benden nefret ediyordun. Çünkü sevgin nefrete dönüşmüştü. Hatta belki bir çeşit intikam alıyordun benden. Ben farkındaydım. Buna rağmen seni sevmeye devam ediyordum hala da ediyorum. Ben, sana hak vermeye çalışıyordum, veriyordum da. Oysa senin çektiğin acılardan belki daha da fazlasını ben de çekmiştim. Sen beni,
“Benden uzak olduğunda sana kendini nasıl hissettirdiğimi
hatırlamanı istiyorum.” Yeniden sertçe içime girmişti. Tırnaklarımı omzuna sapladım. “Hareket ettiğinde beni tam burada hissetmeni istiyorum.” Biraz geri çekildi ve kalçama attığı şaplağın sesi havada gürültüyle yankılandı. “Sen bana aitsin. Ona değil. Başka kimseye değil.”
Liam beni cezalandırırcasına becerirken konuşamı-
yordum. Bir yandan sertleştikçe sertleşiyor, bir yandan da
inliyordu. Daha derine girdiği her seferinde çığlığı basmamak için dudağımı ısırıyordum. Bu çok sertti ama tam olarak ihtiyacım olan şeydi. Tatlı tatlı sevişme kısmını halletmiştik. Şimdiyse düzüşüyorduk. İncelik, sevgi, hiçbir şey yoktu. Yalnızca içgüdü ve zorunluluk. Vücutlarımız birbirine o kadar derinden karışmıştı ki ben nerede bitiyordum
ve o nerede başlıyordu bilmiyorduk.
“Anlıyor musun?” diye sordu ve içime o kadar sert
girdi ki çığlığıma engel olamadım. Onun teninden gelen
acıyı memnuniyetle karşılıyordum. İçine düştüğüm diğer
tüm acılardansa onun canımı yakmasını tercih ederdim.
Sayfa 49
Ömür Boyu
Ömrümün en güzel yıllarını seni severek yaşadım; sen ise birgün olsun karşılık göstermeye layık bulmadın. Mutsuz değildim, seni görüyor ve yılların nasıl güzelliğini alıp gittiğine şahit olmanın buruk sevincini yaşıyordum. Birlikte yaşlanıyorduk seninle. Aynı yatağı paylaşmasak da her gece rüyamda aşkım diyordun: evlilik aşkı öldürüyor bu yüzden sevmedim seni diyordun. Ben de bu yalnızlığa ömür boyu gönüllü katlandım.
"
Kıtaları ipek kumaş gibi keser biçerdik. Kelleler damlardı kılıcımızdan. Bir biz vardık cihanda, bir de küffar…
Zafer Sabahları kovalayan bozgun akşamları. İhtiyar dev, mazideki ihtişamından utanır oldu. Sonra utanç, unutkanlığa bıraktı yerini, “Ben Avrupa’lıyım” demeğe başladı, “Asya bir cüzzamlılar diyarıdır.”
Avrupalı dostları acıyarak baktılar ihtiyara ve kulağına “Hayır delikanlı” diye fısıldadılar, “sen bir az-gelişmişsin.”
Ve Hristiyan batının göğsümüze iliştirdiği bu idam yaftasını, bir nişan-ı zişan” gibi gururla benimsedi aydınlarımız."
Bu Ülke
Bir dilek tut benim için,
Kendin için, bizim için...
Ben seni diliyorum her saniye
Sen de bir dilek tut,
Benimle olmayı dile
Bu dileği tut
Ve sakın bırakma
Murat Şahan
"Vahşi ve tehlikeli bir kadınsın sen."
"Ben gerçeği söylüyorum. Gerçek vahşi ve tehlikelidir."
Minik Serçe
O kadar çok bir kitabın içine girip baş karaktere sarılıp içim çıkana kadar ağlamak istedim ki hani "sen sus ben aynısını yaşadım biliyorum sadece sarılıp ağlayalım" demek istedim ...
İkisinin arasında kitaplar var. Ben kitaplara inanıyorum
Çünkü sen gerçek aşka ve peri masallarındaki gibi sonsuza dek mutlu yaşamaya inanıyorsun. Hayat böyle değil.
"Biliyorum, Sen bazen kullarına oyunlar oynayıp onları deniyorsun.
Hoşlanmadıklarına da tuzaklar kurup onları iyice yoldan saptırıyor, içlerindeki ikiyüzlülüğü, kefereliği açığa çıkartıyorsun.
Kafaları karıştırmak da hoşuna gidiyor. Bazen benzeşen ayetler indirip bizleri ortada bırakıyorsun. Biz saftirik kullar da tartışıp duruyoruz, o mu
Sayfa 152 - e-bookKitabı okuyor
Hayallerim ve Sen
Hayallerime hayalin düşüyor yakamoz misali
Hayalinle hayalet gibiyim yar,sen gittin gideli
Var mıdır hic acep sevdamın başka bir misali
Sen yoksan bil ki ben hem divane hem de deli
KK
Diyebilseydim
Anladım diyemem ki! Suçluyum
Belki ben anlatamadım sana kendimi
Tutuştum, yandım da yokluğunda her gece
Yine gözyaşlarımla söndürdüm kalbimi
Her gün her dakika seni özlerdim
Bitmezdi kederim senin yanında bile
Susardım, gözlerime baktığın zaman
Mermer bir heykelin çaresizliğiyle
Oysa neler düşünürdüm sen yokken
Sana kavuşunca neler söylemek
bach’ın donuna tükürür, çükünü koparırdım
oyalarla, nazar boncuklarıyla süsler
kütüphaneme asardım, korusun diye beni şeytandan
belki doğmamış olurdun sen daha, büyümemiş.. belki..
hiç şefkat görmemiş, şeftali reçeli tatmamış uygarlıklar gibi
karagöz intiharlarıma hacivat taklidi yapardın, aldanırdım
hiç bayram harçlığı almamış bir tanrı silueti gibi
ağlardın, gizlenirdin belki de bir köşede kendi içine
oysa yoktu ki köşeleri o üçgenin
dudaklarınla dudaklarım, sözcüklerimiz arasındaki üçgenin
ağzına sıçayım ki sevdim ben
böyle en önce, eperken genç ölmeyi
ve hasretimi ve memleketimi
bereketi ulan bereketi
beklentilerimi, beklemeyi sevdim hep...
