Bazen o kadar sinirleniyordum ki her şeyi yakıp yıkmak istiyordum, ama bunu yapabilecek kadar yürekli değildim.
Sayfa 150 - Nora KitapKitabı okudu
Kendime aptal diyordum, zavallı kardeşime de aptal diyordum. Aslında evdeki herkese aptal diyordum; çünkü istediğim gibi iyi yazamıyordum!
Sayfa 150 - Nora KitapKitabı okudu
Kafa karışıklığım yüzünden aklımı kaçıracaktım.
Sayfa 150 - Nora KitapKitabı okudu
Reader Follow Recommendations
“… Günün karmaşasından ve yoğunluğundan kurtulduğumuzda, bilinçli bir çaba veya zihinsel irade göstermeksizin pişmanlıklar ve mutluluklarla dolu hayallere dalarız… Unutulmuş geçmişin bütün mutlu veya üzüntülü görüntüleri iç gözümüzde toplanır… Eskiden yaşanmış deneyimleri ve hazları tekrar yaşarız. Ufak tefek kibirlerimizi veya oyunlarımızı hatırlarız… Kendimize şöyle haykırırız: ‘Bu, ben değilim! Ben hiç bu kadar umursamaz olmadım, kesinlikle!’
… Yine de geçmiş yalan söylemez, geçmiş değiştirilemez… Öyle olmasaydı! Kutsal ruhların ve meleklerin varlığının ne anlamı kalırdı o zaman!…”
Sayfa 149 - Nora KitapKitabı okudu
Sol ayağımı bağlayıp bir kenara kaldırmıştım ve şimdi onu yeniden göreve çağırmayacaktım. Bu, teslimiyetin göstergesi olurdu ve ben henüz teslim olmaya hazır değildim.
Sayfa 145 - Nora KitapKitabı okudu