Kitabı daha iyi anlamak için biraz Amerikan Tarihi bilmek lazım. Köleliğin kaldırılması, Kuzey Güney çatışması gibi konularda az çok bilgi sahibi olduktan sonra okunması gereken bir kitap. Yazar iç savaştan yaklaşık 70 yıl sonra Güney’deki bir yerleşim yerindeki insanların siyah beyaz ayrımını, siyahilere bakış açılarını büyüme çağındaki küçük bir çocuğun sağduyulu ve adaletli perspektifinden oldukça gerçekçi ve sağlam bir atmosfer anlatmış. Ve bu anlatımında o kadar akıcı bir dil kullanmış ki her sayfasında heyecanlandım. “Başkasının verandasından bakmak”, yani empati kitaptan çıkardığım esas tema oldu. Anlattığı dönemi de düşündüğümüzde toplumsal değişmelerin ne kadar ağır ve ne kadar küçük adımlarla olduğuna şahit oluyoruz. Kitabın kilit noktası olan mahkeme bölümünde yaşı küçük kahramanımızın ilk başta anlayamadığı durumun aslında bu küçük adımlardan biri olduğunu biz de karakterimizle birlikte biraz öykünün ilerlemenden sonra fark ediyoruz. Ve bu durum öyküye bir katman daha ekliyor.
Çok başarılı bulduğum ve özellikle kurgusunun, karakter tanıtım ve gelişiminin ders niteliğinde olduğunu düşündüğüm bir roman. İlk sayfadan sizi Scout’ın yanına ışınlıyor.
